Өлең, жыр, ақындар

Көгілдір жыр

  • 17.01.2022
  • 0
  • 0
  • 521
Көгілдір көктем!
Шуағыңды аямай төгіп келіп,
Тіршілікті ояттың желік беріп.
Сазды әніңмен билетіп балбұлақты,
Гүл боп тұндың далама көріктеніп.
Самалыңмен
Қытықтап балқұрақты,
Қызғалдақтың
Нарт жүзін албыраттың.
Көгілдір дүние
Батқанда көк сағымға,
Нұрын құйды
Көгімнен балбырап күн.
Нәзік гүлдің үзіліп кірпігінен,
Ақ қайыңның
Сырғанап бүршігінен,
Көгердің сен,
Тіршілік нәрін алып,
Жер-ана жүрегінің дүрсілінен.
Ізгілігім – мейірбан көздеріңнен,
Әсемдігім – көгілдір кездеріңнен.
Дархандығым – тым жомарт пейіліңнен,
Бәрін сенен алғанмын...
Бөлме өзіңнен!
Жер-дүние көгілдір кезде мүлдем,
Жүрегіме от алармын
Мен де өзіңнен.
Шабытыма көгілдір қанат бітіп,
Көгілдір жыр өремін сөздерімнен.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Су жыры

  • 0
  • 0

Өмірге деген
Сірә да, аз ба құштарым?!
Тіршілікті ұдай
Тербетті сазды ағыстарым.

Толық

Жаз өтті

  • 0
  • 0

Шық болып аунап,
Қайыңның жапырағында,
Көк болып қаулап,
Туған жер атырабында.

Толық

Сен болмасаң

  • 0
  • 0

Қиын-ақ қой
Күн кешу – сенім болмай,
Сәл нәрседен жүдейтін көңіл қандай!
Ақылдым-ау,

Толық

Қарап көріңіз

Пікірлер