Өлең, жыр, ақындар

Көгілдір жыр

  • 17.01.2022
  • 0
  • 0
  • 459
Көгілдір көктем!
Шуағыңды аямай төгіп келіп,
Тіршілікті ояттың желік беріп.
Сазды әніңмен билетіп балбұлақты,
Гүл боп тұндың далама көріктеніп.
Самалыңмен
Қытықтап балқұрақты,
Қызғалдақтың
Нарт жүзін албыраттың.
Көгілдір дүние
Батқанда көк сағымға,
Нұрын құйды
Көгімнен балбырап күн.
Нәзік гүлдің үзіліп кірпігінен,
Ақ қайыңның
Сырғанап бүршігінен,
Көгердің сен,
Тіршілік нәрін алып,
Жер-ана жүрегінің дүрсілінен.
Ізгілігім – мейірбан көздеріңнен,
Әсемдігім – көгілдір кездеріңнен.
Дархандығым – тым жомарт пейіліңнен,
Бәрін сенен алғанмын...
Бөлме өзіңнен!
Жер-дүние көгілдір кезде мүлдем,
Жүрегіме от алармын
Мен де өзіңнен.
Шабытыма көгілдір қанат бітіп,
Көгілдір жыр өремін сөздерімнен.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Шығыс сазы

  • 0
  • 0

Ей, мехрибаным,
Өзіңді сүйіп ұнаттым!
Ұнаттым сені,
Қарама маған сынап тым!

Толық

«Таутүрген» әсерлері

  • 0
  • 0

Ауасы – бал,
Тұп-тұнық аспаны бар,
Суы – зәмзәм,
«Әулие бастауы» бар,

Толық

Бақыт деген

  • 0
  • 0

Керек-ақ қой үміттің өшпегені,
Кейде бақыт адамға кеш келеді.
Қайта оралдың,
Кешіккен көктемім боп,

Толық

Қарап көріңіз