Өлең, жыр, ақындар

Мәңгілік от

  • 24.01.2022
  • 0
  • 0
  • 1930
(аударма)

Мәңгілік от қызыл жалын лаулаған
ұшқынындай жарқыраған көздердің.
Мәңгілік от — Күн нұрынан аумаған
ескерткіші жалындаған кездердің.
Күнде өтемін мәңгілік от жанынан,
жүрегіме саркылмайтын нәр алып.
Мәңгі бақи өшпейтін бұл жалыннан
батырлардың даңқы жятыр таралып.
Қорғағандар туған жердің намысын,
аңыз болып қалды бізге от күндер.
Жер үстінде ұрпақтардың бағы үшін
тіршіліктің отын жағып кеттіңдер.
Мәңгілік от, сөнбе, сөнбе, алаула —
жайып жатсың сен ерлікті ғажайып.
Мен келемін жалыныңа қарауға
жүрегімде кетсе жылу азайып.

ГҮЛСАЙРА МОМУНОВА



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Студент қыз

  • 0
  • 0

Жүрегімді әлі тербеткен
алыста қалған кез мүлдем
Махаббат еді ол ержеткен,
сәбилік сәттен бездірген,

Толық

Тағзым

  • 0
  • 0

Ұлына нұр дарытқан,
қызына жыр дарытқан
ұлы Ананың шуақты шапағаты.
Талпындырған кеңдікке,

Толық

Ажал алдындағы хат

  • 0
  • 0

Міне, ақын
Сұлтанның
сиясына мала беріп қаламын
өліп кетті — мәңгі жұмды жанарын,

Толық

Қарап көріңіз