Өлең, жыр, ақындар

Ұнатпайды жұрт мені

  • 29.01.2022
  • 0
  • 0
  • 1198
(аударма)

Ұнатпайды жұрт мені
Кінә тағып түрлі кеп.
Өсектер де бітпеді
найзағайдай тілгілеп.
Мені жерлеп кінәлап,
тарап жатады сөз деген.
Ту сыртымнан тұра қап,
Атқылайды көзбенен.
Сөйткен сайын нықталам,
Қажымаймын тіпті де.
Жасай алмай түк маған
Әуре боп жүр жұрт, міне.
Асқақ қарап талайдың
мысын мұрттай құртқан ем.
Мысқыл жүзбен қараймын
айтақтасқан жұртқа мен.
Түк емес қой мазақтар
десем де одан азбаймын:
Кейде іштегі азаптан
Құлап кете жаздаймын.
Жанарымда мұң тұнып
тұрса-дағы, жұрт мені
дейді «өр кеуде, сұм қылық,
бұл не қылған мықты еді?»
Түсінбейді мені түк –
жаным - тұнжыр түн менің,
Ал неліктен кемітіп
көре алмайды, білмедім.
Бұрқасын жел жолды үрлеп
жүріп келем зорға мен...
Өркөкірек болғым кеп
аңсап кетем сонда мен...

ЕВГЕНИЙ ЕВТУШЕНКО



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Мысықтың түсі

  • 0
  • 0

Неткен ғажап ұйқы еді!
Түк қаперсіз жатыр, міне, керіліп,
(бұл заманда бұлай ұйқтау - серілік)
қан тілеген тырнағы да тыныстап,

Толық

Күн жұтады тірлікті, жер екшейді

  • 0
  • 0

Күн жұтады тірлікті, жер екшейді,
күңкілдеумен күні өткен ел өспейді.
Соны ойласам, күңкілдің құрбаны боп
өліп кеткен ойларым елестейді.

Толық

Тістену

  • 0
  • 0

Күндеңдер мына мені –
кішіртудің сол шығар бір-ақ емі.
Мен түгілі, мерт болған күншілдерден
Ақанның Құлагері.

Толық

Қарап көріңіз