Өлең, жыр, ақындар

Ұнатпайды жұрт мені

  • 29.01.2022
  • 0
  • 0
  • 1177
(аударма)

Ұнатпайды жұрт мені
Кінә тағып түрлі кеп.
Өсектер де бітпеді
найзағайдай тілгілеп.
Мені жерлеп кінәлап,
тарап жатады сөз деген.
Ту сыртымнан тұра қап,
Атқылайды көзбенен.
Сөйткен сайын нықталам,
Қажымаймын тіпті де.
Жасай алмай түк маған
Әуре боп жүр жұрт, міне.
Асқақ қарап талайдың
мысын мұрттай құртқан ем.
Мысқыл жүзбен қараймын
айтақтасқан жұртқа мен.
Түк емес қой мазақтар
десем де одан азбаймын:
Кейде іштегі азаптан
Құлап кете жаздаймын.
Жанарымда мұң тұнып
тұрса-дағы, жұрт мені
дейді «өр кеуде, сұм қылық,
бұл не қылған мықты еді?»
Түсінбейді мені түк –
жаным - тұнжыр түн менің,
Ал неліктен кемітіп
көре алмайды, білмедім.
Бұрқасын жел жолды үрлеп
жүріп келем зорға мен...
Өркөкірек болғым кеп
аңсап кетем сонда мен...

ЕВГЕНИЙ ЕВТУШЕНКО



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Жұтқыншақ

  • 0
  • 0

Жүруші едім мен күліп,
жанымнан бір кеткендей-ақ сең жүріп,
астан-кестең бола қалдым, байқасам
өлім маған қарап қапты телміріп.

Толық

Қара өлең

  • 0
  • 1

Мал жақсы, мал иесі есті болса,
шал жақсы, ауыл-елге сесті болса.
Қоралы қойың қоздап жарытпайды,
отардың басы – шыбыш ешкі болса.

Толық

Бидай елеген әйел

  • 0
  • 0

Жер үйдің үсті — тақтайдай,
бейне бір қырман алаңы.
Елегін ұстап,
ақ маңдай

Толық

Қарап көріңіз