Өлең, жыр, ақындар

Күйзелу

  • 19.02.2022
  • 0
  • 0
  • 1294
Қадіріңді білмес ортада
қасірет екен күн кешу,
қыжылдар толып қолқаға,
күлімдеген болып тілдесу.
Қонжық ұсқынды бастығың
көсемсіп ақыл үйретсе,
шекеңді шымшып ащы мұң
отырасың дәл бір микеще.
Кердеңдеп орнын бұлдай ма,
қамқорлығы басынан аспаған.
Ақымақ көрінер мұндайға
жалғыз өзінен басқа адам.
Сайрасам сөзбен шоқ шашып,
ел білер су кім, шекер кім.
Тоғышар тоқтар топтасып
тағдырымды шешсе, не етермін…



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Мен қорықпаймын

  • 0
  • 1

Мен қорықпаймын
сұсты тұлғаларыңнан, асқарларым,
жанартаулардан лапылдап шашқан жалын.
Көңіл-сұңқар емес пе - келеді ылғи

Толық

Менің байтақ Отаным

  • 0
  • 0

Есімде бала шағым. Алда — мұрат.
Сыры мол өмір — әлем ашты есігін.
Сен жайлы ойламаппын онда бірақ,
Отаным — Өзбекстан, ақ бесігім!

Толық

Неге осы мен елпілдеп қуанбаймын

  • 0
  • 0

Неге осы мен елпілдеп қуанбаймын?
Ілінген бе мойныма тұмардай мұң?
Қайда барсам, сумаңдап шығады алдан
шұбарлана ысылдап жылан-қайғым.

Толық

Қарап көріңіз