Өлең, жыр, ақындар

Кейбіреуге қараймын

  • 23.02.2022
  • 0
  • 0
  • 907
Кейбіреуге қараймын:
желпілдейді түндігі;
керісінше талайдың
қыбыр-жыбыр тірлігі.
Маза да жоқ өзінде,
емінеді отқа құр;
пәтуасыз сөзінде
дән түгілі – жоқ тамыр.
Дариядай
күндегі
олар кешкен тіршілік,
өзі-өзінен жүргені
батып-шығып тұншығып.
Ауырса да, көремін,
ыңырсиды емделмей,
ақыр заман дегенің
тек соларға келгендей.
Жақын кетті жөнімен,
достарын да көрмедік,
жатқан да жоқ онымен
шаруасы жөнделіп.
Жүрегің де жаншылар,
ғұмыр өтіп осылай.
Күйбеңіңнің таусылар
күні бар ма, досым-ай?!
1988



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Әніңді ме, білмеймін, өзіңді ме...

  • 0
  • 0

Елжіретіп жанымды дірілдеген
сенің әнің сақталды жүрегімде.
Алыстасың, амал не, бүгін менен –
сағынсам да, қайтейін, жүремін де…

Толық

Жайып салам жүрегімді

  • 0
  • 0

Аңсайды туған үйін қайда да адам,
Қам көңіл табады тек содан емін.
Егерде тірі жүрсе қайран анам,
Мүмкін мен ұлы ақын да болар едім.

Толық

Жазда

  • 0
  • 0

Туған елдің тау-қырын
аралаймыз, шарлаймыз.
Тамашалап таң нұрын,
демаламыз жаздай біз.

Толық

Қарап көріңіз