Өлең, жыр, ақындар

Кейбіреуге қараймын

  • 23.02.2022
  • 0
  • 0
  • 986
Кейбіреуге қараймын:
желпілдейді түндігі;
керісінше талайдың
қыбыр-жыбыр тірлігі.
Маза да жоқ өзінде,
емінеді отқа құр;
пәтуасыз сөзінде
дән түгілі – жоқ тамыр.
Дариядай
күндегі
олар кешкен тіршілік,
өзі-өзінен жүргені
батып-шығып тұншығып.
Ауырса да, көремін,
ыңырсиды емделмей,
ақыр заман дегенің
тек соларға келгендей.
Жақын кетті жөнімен,
достарын да көрмедік,
жатқан да жоқ онымен
шаруасы жөнделіп.
Жүрегің де жаншылар,
ғұмыр өтіп осылай.
Күйбеңіңнің таусылар
күні бар ма, досым-ай?!
1988



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Омар һайяммен әңгіме

  • 0
  • 0

Ортасы өзге, арманы бір, жан аға!
Қанша ғасыр жатыр сұлап арада,
қаншама сыр жырың құйды санама!
Жырларыңды оқысам да тамсана,

Толық

Жыр жазу деген

  • 0
  • 0

Жыр жазу деген –
аласапыран теңіздің кәрі жартасын
тырнағыңменен шимайлау;
үніңмен тежеп мәңгілік күштің балтасын

Толық

Менің пірім, тірегім, тұғырым да

  • 0
  • 0

Менің пірім, тірегім, тұғырым да,
әшекейлі алқам да, бұрымым да,
қолдаушым да – жалғыз-ақ елім менің,
қастерлімнің бәрі бар бұл ұғымда.

Толық

Қарап көріңіз