Өлең, жыр, ақындар

Қалқан

  • 23.02.2022
  • 0
  • 0
  • 661
Ниетің – жомарт күзімдей,
мен үшін сұсың жүзіндей
қайраулы қара балтаның
қағатын жалған, жалтағын.
Арамыздағы сезім-нұр
тұрғай-ды мәңгі үзілмей?..
Халқымның көңілі – қалқаным,
қалқаныма үміт артамын.
Көңіліңнен шықсам, қайралам!
Жыр-желіге мені байлаған
өзіңсің алтын арқаным!
1990



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Мама

  • 0
  • 0

Түн еді. Жел соғып тұр
жанған оттай лапылдап.
Аспан асты шатырлап,
үйлер, тіпті, көпірлер

Толық

Тыңдашы, жан досым-ай

  • 0
  • 1

Тыңдашы, жан досым-ай,
біз енді жүреміз бе мәңгі осылай:
екі жақта жалғыздан жылап, күліп,
бірімізге біріміз құлақ түріп,

Толық

Жабайұшқан

  • 0
  • 0

Өмірім - бұлқыныс дәйім
сезеді мұны білгендер ұмтылыс жайын.
Қашаңғы дала кеземін кезеріп ернім -
биігіңді бер, ей, аспан, бір

Толық

Қарап көріңіз