Өлең, жыр, ақындар

Қалқан

  • 23.02.2022
  • 0
  • 0
  • 988
Ниетің – жомарт күзімдей,
мен үшін сұсың жүзіндей
қайраулы қара балтаның
қағатын жалған, жалтағын.
Арамыздағы сезім-нұр
тұрғай-ды мәңгі үзілмей?..
Халқымның көңілі – қалқаным,
қалқаныма үміт артамын.
Көңіліңнен шықсам, қайралам!
Жыр-желіге мені байлаған
өзіңсің алтын арқаным!
1990



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Жер ортасына келгенде

  • 0
  • 0

Жер ортасына келгенде
пайда болды бір құзыр:
өңешім бе, кеудем бе –
өртейді кеп бір қыжыл.

Толық

Саяхатшы

  • 0
  • 0

Теңіз кездім, ел кездім жағаларда,
Көзім тіктім көрмеген қалаларға.
Қайда барсам жоқтық пен аштық көрдім,
Болады олар өмірде жала барда.

Толық

Диван жақ бұрышта

  • 0
  • 0

Пеш қалдырды солғын мұнар –
шоқ табын.
Терезелер сөндірді бар
оттарын.

Толық

Қарап көріңіз