Өлең, жыр, ақындар

Жүргенім-ай

  • 23.02.2022
  • 0
  • 0
  • 3405
Жүргенім-ай
ештеңені, ешкімді сағына алмай
(сағынышсыз тірліктің мәні қандай?!).
Жүрегімде жараның табы бардай.
Қайда кеткен көңілдің бұлаң шағы
бір құласа құлайтын жаны қалмай?
Енді бүгін құба жон, құла түзде
иесіз қалған үйдеймін шамы жанбай.
Өліп-өшкен әйелін, еркектерін
(сезе тұра сезімін, селт етпедім)
жақсы көргім келіп-ақ шын ниетпен
жанұшырып, жүректі жентектедім.
Кешпегендей сергелдең күйді бастан
(қалай сонау күндерден мен шеттедім?)
елемеймін сезімін, шен-шекпенін.
Тірлігімде
талай сөндім, қайтадан тағы атылдым,
тылсым-нәрін тамсадым қара түннің.
Күлге айналар сәтімде ұшқындатты
менің сансыз жанашыр аға, құрбым,
сол ниеттен қуат ап таң атырдым.
Күйіп-жанып күй кештім, тұрғандай-ақ
қақ үстінде қалтылдақ қара қылдың.
Сонда маған, сағыныш, ара тұрдың.
Енді неге мына мен салқын, сұрғылт
бір әлемге айналып баратырмын?
1985



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Ақшоқы кеші

  • 0
  • 0

Сол бір кеш Ақшоқының етегінде,
қимадым қоштасуға кетерімде.
Қалқыса аспанынан ән арылмай
көрікті болады екен дала мұндай!

Толық

Үміт туралы ода

  • 0
  • 0

Тұрмын жалғыз жағада
ымырт кезде.
Шарықтайды далаға
үміт-кезбе.

Толық

Алып Ер Тұңғаны жоқтау

  • 0
  • 0

Алып Ер Тұңғаны жоқтау
Шеңгелін ажал салды ма,
Ер Тұңғаны алды ма,

Толық

Қарап көріңіз

Басқа да жазбалар