Өлең, жыр, ақындар

Тарғыл шыңды табалау

  • 19.03.2022
  • 0
  • 0
  • 501
Kәpi шатқал! Сен де өзіңше қызық ең...
Бұлт үстінде зор кемедей жүзіп ең:
Жан көзінен жасырып ең басыңды
Күллі дәyip күн мен желі мүжіген.
Саған мағлұм арғы шен де бepгi шен, —
Бiз білмейтін талай тарих белгісі ең.
Сонау жатқан үңгірлі де аңғарлы
Терең сайға жығыласың енді сен!
Бұрын-соңды өтпеген соң бұлай сын,
Бip-ақ рет күрсінесің —
құлайсың!
Сонда алғаш та, соңғы рет те айтарың:
— Мен білмеппін! Адам! Өзің құдайсың!
Асу бермей орайын мен бөгенің,
Ертеде сен талай жолды бөгедің:
Өз қойныңнан тас лақтырып адамға,
Өлген жанға еңкейген де жоқ едің.
Өмірің, бойың әpi биік, әpi ұзын
Аяқталды! Тыңдалмайды арызың!..
Асқар биік адамзаттың талабын
Аяқасты жатып өтеу парызың!



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Орақ үстінде

  • 0
  • 0

Қырманда қызып, күн қауышады,
Дегбірсіз мезгіл түнге ауысады;
Түні де ширақ, дәулеті тасып,
Сағат, минутын тауысады.

Толық

Мен өзіммен осылай да табыстым

  • 0
  • 0

Өңім түгіл түсімде көріспеген,
Харекеті өзінше өрістеген,
Құдды патша бip түнде тас қараңғы
Босағамнан бозамық төр icтеген.

Толық

Бөркіме көзім түскенде

  • 0
  • 0

Иа, алдымен бөріктімін,
Сосын көне көріктімін.
Бөріктіде көне сыртын
Кім өзіне көріпті мін?!

Толық

Қарап көріңіз