Өлең, жыр, ақындар

Жаңбыр

  • 02.12.2015
  • 0
  • 0
  • 10854
Күркірете көгімді
Көк ала бұлт сөгілді.
Отты көзі жалтылдап,
Бір шолып қап жерімді
Нөсерлетіп ақтарды
Аспан толы теңізді.
Жапырақ қандай жаңарды,
Жаным қандай дем алды.

1955
*∙*∙*
Өрістен қайтқан інгендей,
Мезгілін сезген сауынның.
Шудасы жерге тигендей
Келеді бұлты жауынның.
Келеді боздап жануар,
Желіні сызып жер бетін.
Қаласаң қанша сауып ал,
Жылы екен биыл төгетін.
Келеді жылжып аспанмен
Көшпелі менің теңізім:
Төңкеріп түгел тастар ем,
Етем - ау апат жер жүзін.
Қаласам көгім сілкінер
Атылар оттар, жарқылдар;
Қаласам аспан мөлдірер,
Көк ала қосақ, тартылар,
Бәрі де бүгін қолымда,
Айтқаным келеді айнымай;
Қазақтың жүрер жолында
Тұра алар енді қай құдай!



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Бауыржан Момышұлы

  • 0
  • 6

Бүркіттей тағдырда отыр сілкінбеген,
Шал бопты көкірегі күркілдеген.
Айдындай ақ маңдайын әжім торлап,
Көзінің алды да аздап кілкілдеген.

Толық

Дәужан ойлары

  • 0
  • 0

− Біздің Жәмен пысық қой,
Біздің Жәмен шебер - ау,
Жамағаны жаңадай,
Мұнысы да өнер - ау!

Толық

Арман

  • 0
  • 0

Желбіреген жібек ту
Жиырылып барып құлады.
Жер тебіренткен ұлы шу
Жел тынғандай тынады.

Толық

Қарап көріңіз