Өлең, жыр, ақындар

Кінәлай берсін ақынды

  • 18.05.2022
  • 0
  • 0
  • 598
Кінәлай берсін ақынды
Әжуашыл, аужай жау мына,
Үндемей алам ақымды,
Болмай-ақ қақпақ аузына.
Жабайы құстай шөлдегі,
Қайықтай айдын көлдегі,
Самғатып еркін жырымды,
Көремін жалғыз күнімді.
Періште-ау, бірге өзіңмен
Рахат сәтін бөліссем,
Көзімді алмай көзіңнен,
Жан ләззат тапсам мен іштен.
Отырсаң жақын жанымда
Қолымды қысып сен менің,
Ұйтқыса жалын қанымда,
Сөзінде нем бар өзгенің!



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Күз

  • 0
  • 0

Далада жапырақ сарғайды,
Ұшады қалтылдап, мұңданып.
Тек шырша бір күйден аумайды,
Көк жасыл көркінде ырғалып.

Толық

Өкініш

  • 0
  • 0

Бекерге бүліне берме сен,
Тағдыр ма бөлген іргені?
Шығарда жаны бірге еді,
Өзіңнен өзің көрмесең.

Толық

28 қыркүйек

  • 0
  • 0

Неше мәрте толғандырды осымен
Көзің нұрдан жаралған.
Сенің үнің салды менің есіме
Қымбат жанды жер алған.

Толық

Қарап көріңіз