Өлең, жыр, ақындар

Тілек

  • 18.05.2022
  • 0
  • 0
  • 905
Шіркін дүние-ай, кұс емеспін неге мен,
Жаңа ғана ұшып өткен төбеден?
Неге ғана самғамаймын аспанда,
Азаттықты аңсап кілең жас жанға?
Күнбатысқа, күнбатысқа кетер ем,
Атамекен көгалына жетер ем,
Қонар едім көк жұпар тау басына,
Бабаларым бейітінің қасына.
Қабырғада - қаһарманын жоқтасып,
Сауыт-семсер тұрған шығар тот басып,
Үстерінен қалқып ұшып өтер ем,
Қанатыммен шаңын сүртіп кетер ем.
Арфа шегін шерткенімде бір-бірлеп,
Шотландия күмбездері күмбірлеп,
Өзі тыңдап, өзі ғана оянып,
Бір күңгірлеп, кетер еді-ау жоғалып.
Құр тілек қой, бос арман ғой қаңғырған,
Опа қайда озбыр мына тағдырдан.
Туған жермен арамызда аһ ұрып,
Теңіз жатыр толқындарын сапырып.
Батырлардың соңғы ұрпағы омалып,
Жат өлкенің жатыр қарын оранып.
Тудым мұнда, онда барып өлер ем...
Шіркін дүние-ай! Құс емеспін неге мен?..



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Жолығыс

  • 0
  • 0

Жынысты таудың сыртында
Қызарып барып күн батты.
Жарқырап ағып, сылқылдап
Қайнаған бұлақ тіл қатты.

Толық

Арнау

  • 0
  • 0

Күйіп бір кез жыр отына
Сырымды ашқам басыбайлы:
Жарлы едім мен - біле тұра
Жатсынбадың жақыбайды.

Толық

Сәбиге

  • 0
  • 0

Арман қуған албырт шақты аңсағанда елжіреп,
Бой шымырлап, іштен тынып, алабұртып бұл жүрек
Құр үздігіп бір өзіңе, қадалатын кезім көп...
О, балбөбек, ет-бауырым езіледі өзің деп!

Толық

Қарап көріңіз