Өлең, жыр, ақындар

Тілек

  • 18.05.2022
  • 0
  • 0
  • 850
Шіркін дүние-ай, кұс емеспін неге мен,
Жаңа ғана ұшып өткен төбеден?
Неге ғана самғамаймын аспанда,
Азаттықты аңсап кілең жас жанға?
Күнбатысқа, күнбатысқа кетер ем,
Атамекен көгалына жетер ем,
Қонар едім көк жұпар тау басына,
Бабаларым бейітінің қасына.
Қабырғада - қаһарманын жоқтасып,
Сауыт-семсер тұрған шығар тот басып,
Үстерінен қалқып ұшып өтер ем,
Қанатыммен шаңын сүртіп кетер ем.
Арфа шегін шерткенімде бір-бірлеп,
Шотландия күмбездері күмбірлеп,
Өзі тыңдап, өзі ғана оянып,
Бір күңгірлеп, кетер еді-ау жоғалып.
Құр тілек қой, бос арман ғой қаңғырған,
Опа қайда озбыр мына тағдырдан.
Туған жермен арамызда аһ ұрып,
Теңіз жатыр толқындарын сапырып.
Батырлардың соңғы ұрпағы омалып,
Жат өлкенің жатыр қарын оранып.
Тудым мұнда, онда барып өлер ем...
Шіркін дүние-ай! Құс емеспін неге мен?..



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Оба

  • 0
  • 0

Сонау жылы қара жердің беті қан,
адам біткен ажал-селде жүргенде
достығынан айнымапты екі жан –
шын сезімді өлім - жау да үзген бе.

Толық

Романс

  • 0
  • 0

Сұм жалғанға наразы жан,
Сұмдық жала жанға батып,
Кетті аттанып ыза буған,
Сәнді Римге өзі ұнатып.

Толық

Жаңбырдан соңғы кеш

  • 0
  • 0

Қараймын мен терезеге:
Кешкі шапақ сөніп жатыр,
Шатыр менен кенереге
Соңғы нұрын төгіп жатыр.

Толық

Қарап көріңіз

Басқа да жазбалар