Өлең, жыр, ақындар

Үміт

  • 18.05.2022
  • 0
  • 0
  • 602
Гүл көмкерген жұмағыңның ермегі
Күміс көмей сандуғашым бар менің.
Бірақ оның сәби талға қонақтап,
Бір де күндіз сайрағанын көрмедім.
Жаны туыс кеудедегі дүрсілмен
Қызыл орай құмыр құстың күрсінген.
Қанаттары алтын тозаң сепкендей
Салады еске таңғы бұлтты нұр сіңген.
Ауысқандай басқа өмірге кеңірек,
Тыныш түнге оранғанда төңірек,
Жан-жүйеңді шымырлатып, шіркін-ай,
Сайраудайын сайрайды-ау ол не керек!
Кек мұхиттай алай-дүлей тулап іш,
Ауыр мұңды лақтырады бұла күш.
Сол бір әуен қонағыңдай қымбатты
Көңіліңе әкеледі қуаныш!
Түте-түте болған кезде түбіт көк,
Әнге ғашық жүрегіңді жібіт деп,
Жан-жүйемді елжіреткен үні үшін
Бұлбұлыма ат қойдым мен үміт деп.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Күзгі күн көзі

  • 0
  • 0

Жел тербеген ағаштарға,
Дымқыл, бусаң қара жерге
Бұлт пен тұман арасынан
Бозғылт, жансыз нұрын шашқан

Толық

Қоштасу

  • 0
  • 0

Кешір,
кешір!
Үн бе,
мұң ба?

Толық

Оссианның табыты

  • 0
  • 0

Түкпірінде сұр тұман,
Далада, боран, дауылда,
Моласы тұр Оссиан
Шотландиям тауында.

Толық

Қарап көріңіз