Өлең, жыр, ақындар

КН. Л. Г-ге

  • 18.05.2022
  • 0
  • 0
  • 578
Мұң шағып саған имандай
Жатса да тиіп сезімге,
Біріне соның иланбай
Бас шайқап тұрған кезінде,
Сәбидей бәрін шын көре
Селт етіп жаның жат үнге,
Немесе үлде-бүлдеге
Мәз болып тұрған сәтінде,
Көргенде-ақ анық, аңғалым,
Он жеті жасар кезіңде
Керемет тұтып бәр-бәрін,
Бар тірлік, жұрттың өзін де, -
Еске алып сонда бар мұңды,
Деген ем былай көңіліме:
Қызықтап жүрген әр күнді.
Қызығам жастар өміріне!
Тұтпайсың місе, күндеме
Басқаның аз-кем күлкісін.
Үмітіңді үзген күнде де,
Жаралған сен бе жұрт үшін,
Кемел бір ойлар, бұл міне,
Кеудеңде сенің көктеді;
Сүтпенен бірге сіңді ме,
Сүйекпен бірге кеткені!



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Олар сүйді бірін-бірі сонша нәзік, әрі ұзақ

  • 0
  • 0

Олар сүйді бірін-бірі сонша нәзік, әрі ұзақ,
Жүректерде құштарлықтың қара дерті азынап,
Бірақ соны мойындауға жауласардай сескенді,
Сондықтан да махаббаттан беріспеді еш белгі.

Толық

Портрет

  • 0
  • 0

Көзің сал мынау жүзге, талап қып мол
шебер қол салған мұны салақтықпен,
Бейнесі не тірі емес, емес өлі
аспанның рухымен кеңеседі.

Толық

Нэераға

  • 0
  • 0

Айтшы қане, не үшін анау асыл гүл
Тағасың сен бұйрасына шашыңның?
Тағы өткізгің келді ме әлде бетіңді
сәттік гүлмен сенің өзің секілді?

Толық

Қарап көріңіз