Өлең, жыр, ақындар

Арман-сыр

  • 05.06.2022
  • 0
  • 0
  • 668
Жұмақ па екен, Жер ме екен?
Ауыл ма екен, ел ме екен?
Ақынның жаны аңсаған,
Қайдасың, қайда сол мекен?
Кіл пайғамбар қарттары,
Жігіттер қандай — мерт бәрі.
Ұлы жол, ұлы керуен,
Арманы елдің, артқаны.
Аналар атты керімдер,
Қызғалдақ қыздар, өрімдер.
Әр түндікте жұлдыз боп,
Тұтқасы ошақ — келіндер.
Ағасы елдің үні боп,
Ибалы кіші іні боп.
Қаумалаған қарындас,
Шеттерінен міні жоқ.
Жүздері жылы сыз атпай,
Өкпесі болса ұзатпай.
Кілең бауыр, жаты жоқ,
Жанарлары мұз атпай.
Осындай қазақ санасы,
Көңілдің болмай аласы,
Жайнайды қызы, баласы,
Гүлдейді байтақ даласы.
Өктем бе екен, күз бе екен?
Ертең бе екен, біз бе екен?
Бұлбұл жанса ұл-қызым,
Гүл-гүл жанса тұз, мекен!
Сенемін, Күнім атасың
Табар-ау жұртым қатасын
Ой-қиял менің бақытым,
Оңашада бататын.

Астана, 17.02.2002



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Мінез деген әртүрлі

  • 0
  • 0

Мінезі адам әртүрлі
Мылжыңнан құдай сақтағай.
Тудырар біреу шуақты,
Ал біреу дауды жоқтан-ай.

Толық

Еске алу

  • 0
  • 0

Ғашық болдым дедің бе, сен, шырағым?
Міндің онда ақ арманның пырағын.
Айтшы маған, жүрек симай кеудеңе,
Көкіректе сеземісің жыр-ағын?

Толық

Ұлыма хат

  • 0
  • 0

Мұнартып көзім дымданып,
Екпін жоқ сөзде, ым қалып.
Тағдырға мынау қатыгез
Отырмын жаным шын налып.

Толық

Қарап көріңіз

Пікірлер