Өлең, жыр, ақындар

Өткiншi жаңбырдың өлеңі

  • 07.06.2022
  • 0
  • 0
  • 488
Мен өткiншi жаңбырмын,
келемiн алыс, қиырдан,
сыйым бар, әнiм, күйiм бар.
Қолдарын бұлғап шақырып,
жете алмай қалды құйыңдар
үстiнде шөлейт, жал құмның.
Мен өткiншi жаңбырмын,
келемiн көшiп теңiзден,
бұлттар қашқан сол iзбен.
Бiр тамшы суды талғақ қып
сусынын басар ел iздеп
әлi де, әлi қаңғырмын.
Мен өткiншi жаңбырмын,
«үп» еткен желге ұшпамын,
ойлаған аптап түз қамын,
бiр-екi ауыз сөзi бар,
телеграммалардай қысқамын
қайтарып сөйлер барлығын.
Мен өткiншi жаңбырмын,
жаңғырса аспан төбемде
бiр мезет мен де төмендеп,
ауа райы бюросы
күтпеген күнi келер деп
қас қылып сол күн шалқырмын.
Мен өткiншi жаңбырмын,
орманның үстiн от етiп,
аспаннан ағып өтетiн,
айтылар сөздi ақтарып,
асығыс сөйлеп кететiн
мен өткiншi жаңбырмын.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Қарғыс

  • 0
  • 0

Сонау еТемірхан Медетбекрте заманда
Аңдаусыз жатқан
Аңқау елiмдi,
Аттан түсiп

Толық

Көктемде

  • 0
  • 0

Көптен күткен
Көктемім-ай!
Тыныстың кеңейіп,
Шуақтың молайып

Толық

Шертолғау

  • 0
  • 0

Бір күні мен
Өзіме өзім
Сыйыса алмастан
Қақ бөліндім:

Толық

Қарап көріңіз