Өлең, жыр, ақындар

Қысқы қала кеші

  • 07.06.2022
  • 0
  • 0
  • 461
Сағат алты,
кешкi сәт.
Симастан көше, алаңға
шұбырып кеттi көш құсап
жұмыстан қайтқан адамдар.
Қуады үнсiз шыңылдап
аялдап қалсаң кiшкене,
құлақтар менен мұрыннан
қыршаңқы аяз тiстелеп.
Ағаштар үнсiз қалғып бiр
киiп ап қардың қолғабын,
қозғауға сiлкiп қорқып тұр
ерсiлеу созған қолдарын.
Көрiнбей кетер бет деген
демiңнен ақ бу атқанда,—
үздiксiз
әрбiр өкпеде
жарылыс болып жатқандай.
Асығыс бәрi, асығыс
алардай бәйге —
қай озған.
Асығыс бәрi, асығыс
асықпай көршi аязда!
Асықпай жайлап жүрер де ем
ойламай тоңған құлақты,
тiстейдi бiрақ жүректен
уақыт аяз сияқты.
Жататын жар сап өлкемде
асығу керек көктемге.
Асығу керек Ертеңге.
Асығу керек Өткенге...
Сағат алты,
шағы бұл
мезгiлдiң зырлар арындап...
Мұнараның қарулы
алпамса ауыр қолында, —
шеңберiн шiреп тұр керiп,
қадалар қайда жерiм деп,
дiрiлдеп сағат тiлдерi
садақтың жебелерiндей.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Ақиқатты соттау

  • 0
  • 0

Сүттей аппақ,
Сәуледей нұрлы Ақиқат
Қамауға түсті.
... Сол кезде

Толық

Алаяқ

  • 0
  • 0

Мұңайып сөйлесең –
Өмiрден тәшпiш көрiп! –
Жүрегiңнен
Қан сорғалап тұрғандай.

Толық

Күдік

  • 0
  • 0

Күдiк деген, құдай-ау,
ұры екен ғой.
Ұры деген iшiмде жүр екен ғой.
Мұны бұрын қалай мен бiлмей келгем

Толық

Қарап көріңіз