Өлең, жыр, ақындар

Түн, қысқы бақ ішінде

  • 07.06.2022
  • 0
  • 0
  • 649
Келiп едiм күн нұры батқан шақта,
Манаурап маужыраған бақтар жаққа,
Кеңiстiкте iлiнiп қалатындай
Жауып жатыр аспаннан аппақ мақта.
Түннiң мамық қап-қара шашын жарып
Көшелерден көрiнер жасыл жарық.
Шақырлатып тiстерiн жатыр ақ қар
Табанымның астында ашуланып.
Алыс аспан кеттi ғой жақындай боп
Iштен тыныш жыр жазған ақындай боп.
Паң табиғат талмаурап ұйықтап жатыр
Қымыз iшiп кұлаған батырдай боп.
Жалаңаш бақ менi кеп тартады әрi,
Кетiп бара жатқандай алға бәрi.
Сүйектерi сойдыйған қара ағаштар
Әлдекандай алыптың қаңқалары...
Түннiң мамық қап-қара шашын жарып,
Көшелерден көрiнер жасыл жарық,
Шақырлатып тiстерiн жатыр ақ қар
Табанымның астында ашуланып.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Менің пәтерім

  • 0
  • 0

Көрiктi ғажап жерде емес
менiң пәтерiм.
Тар да емес, кең де емес,
менiң пәтерiм.

Толық

Диқан

  • 0
  • 0

Жер сияқты осы адам.
Күн кептiрiп,
нөсер жауса босаған.
Жүретұғын түрiп балтыр, бiлегiн

Толық

Ертегi әлемiм

  • 0
  • 0

Ертегi әлемiм!
Сенi еске алып ем
Күндей күркiреп,
Айдаhардай бүктелiп

Толық

Қарап көріңіз