Ағайын, бейнет шексең

Ағайын, бейнет шексең-
Тағдыр,-десті,
Көрінбей жаулап алды,
Сыбыр, Есті.
Тәңірді терістеген,
Біздің дәуір
Жетпіс жыл,
Насихатпен ғұмыр кешті.
Орны тұр,
Ар, Ұяттың, көзі қайда?!
Кеткен-сын,
Көрген жан жоқ,
Сөзі майда.
Адамдар,
Адамды алдап күн батырды.
Таң атты,
Жылуымен асырай ма?!
Пенделер,
Дәтке қуат тұлғаланды,
Көңілге медет сұрап,
Құр қалмады.
Не бір ғажап,
Қаруды ойлап тапты
Бір өзі, көшірердей бұл ғаламды.
Бас жазудан,
Тас қазу-оңайлады,
Түн сырғып,
Таң алдынан арайлады.
Екеу болса
Жалғыз мал қорасында
Пенденің,
Желкілдейді ақ айдары.

---