Өлең, жыр, ақындар

Құйрықты жұлдыз

  • 07.06.2022
  • 0
  • 0
  • 911
Ғаламат отты дастандай
құйрықты жұлдыз құйғыды,
шұбалып жатты аспанда
қып-қызыл ұзын құйрығы.
Жаралып жалын тасқыннан
шексiздiкпенен сабылып,
қап-қара аспан астында
шаңытқан от жүр ағылып.
Өтсе ол түнге бұрғы сап
сұлулық одан көрерсiң.
Жүректен аққан жыр құсап
ағады аспан денесi.
Келмесiн деймiн жақын ол
үрей де бар ғой денемде,
өртенiп бара жатыр ол
өртеймiн сенi дегендей.
Құйрығын сiлкiп бұлғаған
оранып отты жалынға,
құйрықты жұлдыз –
зулаған
аспанның айдаhары ма?!
Осы деп тағдыр бұйрығы
өттi де түндi тiлiп ол,
шұбалтып ұзын құйрығын
құрдымға кеттi сiңiп ол.
Сезiндiм бәрiн денеммен,
сескенiп отты дүлейден,
ол кеттi сiңiп,
дегенмен
айықпай тұрмын үрейден.
Тiрлiктi өртеп жердегi,
бұзатын аспан қақпасын,
ұшатын темiр денелi
айдаhарлардан сақтасын!



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Махаббат және қос тораңғы туралы жыр

  • 0
  • 0

Кететұғын адам жанын жаралап
аңыз ғой бұл елдi жүрген аралап...
Баяғыда, ерте кезде
екi жас

Толық

Қайрау

  • 0
  • 0

Егер сен
Шаншылып қарап,
Кеудеңді керіп
Айтарыңды

Толық

Бір төбет туралы жыр

  • 0
  • 0

Төбет едi ол ол арынды –
жотадай боп тұратын, –
арғы тегi,
кәдiмгi,

Толық

Қарап көріңіз