Өлең, жыр, ақындар

Құйрықты жұлдыз

  • 07.06.2022
  • 0
  • 0
  • 792
Ғаламат отты дастандай
құйрықты жұлдыз құйғыды,
шұбалып жатты аспанда
қып-қызыл ұзын құйрығы.
Жаралып жалын тасқыннан
шексiздiкпенен сабылып,
қап-қара аспан астында
шаңытқан от жүр ағылып.
Өтсе ол түнге бұрғы сап
сұлулық одан көрерсiң.
Жүректен аққан жыр құсап
ағады аспан денесi.
Келмесiн деймiн жақын ол
үрей де бар ғой денемде,
өртенiп бара жатыр ол
өртеймiн сенi дегендей.
Құйрығын сiлкiп бұлғаған
оранып отты жалынға,
құйрықты жұлдыз –
зулаған
аспанның айдаhары ма?!
Осы деп тағдыр бұйрығы
өттi де түндi тiлiп ол,
шұбалтып ұзын құйрығын
құрдымға кеттi сiңiп ол.
Сезiндiм бәрiн денеммен,
сескенiп отты дүлейден,
ол кеттi сiңiп,
дегенмен
айықпай тұрмын үрейден.
Тiрлiктi өртеп жердегi,
бұзатын аспан қақпасын,
ұшатын темiр денелi
айдаhарлардан сақтасын!



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Дүниенi дүр сiлкiнтiп үркiткем

  • 0
  • 0

Дүниенi дүр сiлкiнтiп үркiткем
сонау бiр кез қос ауызды мылтықпен.
Кезiп жүрiп тау мен тасты тiнтiп мен
Дүниенi дүр сiлкiнтiп үркiткем.

Толық

Өтірік болғаны ма?

  • 0
  • 0

Айтқан сөзiме
Тоймайсың!
Сол сөзiме
Сiңiрiң тартылып,

Толық

Ақын жүрегіндегі жарылыс

  • 0
  • 0

Жарылды ақын жүрегi –
осынау ұлы заманға
жандарды көрiп дақ салған, –
адамды айдап адамға

Толық

Қарап көріңіз

Басқа да жазбалар