Өлең, жыр, ақындар

Саған

  • 07.06.2022
  • 0
  • 0
  • 486
Жалғыз өзiң бар дертiме дауадай
аппақ нұрын құйып саған ауады ай.
Жеп-жеңiлсiң желпiп соққан самалдай,
жеп-жеңiлсiң тынысымдай, ауадай.
Сенi көрсем ескермей жан азасын,
ұмытамын қатал тағдыр жазасын.
Сылқ-сылқ күлiп ағып жатқан шымырлап
судай мөлдiр,
судай сұлу тазасың.
Шақырсаң сен –
құс болам да ұшамын,
ұмытамын не екенiн құсаның.
Күйдiретiн, жандыратын, өртейтiн
күндей ыстық,
күндей ыстық құшағың.
Жырлатса өмiр –
сенi маған жырлатсын.
Асылымдай, ардағымдай қымбатсың.
Жер сияқты қарапайым кәдiмгi,
жер сияқты қатпар-қатпар жұмбақсың!
Астан-кестен етiп тымық кезiмдi,
ажар бейнең қарып кеттi көзiмдi, –
Су мен Ауа,
Жер менен Күн бiрлесiп
осы қазiр жаратқандай өзiңдi.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Жыртқыш заман

  • 0
  • 0

ҚайранТемірхан Медетбек
Елім мен жерім
Түсіп шықты ғой
Қаншама қанауға,

Толық

Қатыгез

  • 0
  • 0

Қарап тұр әлемге –
Көзi қанталап,
Адам бiткендi –
Бұтын бұт,

Толық

Түнгi трасса

  • 0
  • 0

Түнгi трасса.
Күзгi жел ұлиды қасқырдай.
Сақ болшы, кезекшi ГАИ мен
көрсеткiш бағандар,

Толық

Қарап көріңіз