Өлең, жыр, ақындар

Аяр әйел

  • 08.06.2022
  • 0
  • 0
  • 356
Жүредi ол жұртты ылаң қып,
тайсалар одан iбiлiс.
Не деген түлкi бұлаңдық?!
Не деген сылқым құбылыс??
Бүлкiлдеп көмей күлгенде –
көрген жан ысып қайнаған –
қып-қызыл отқа кiрген де,
қып-қызыл шоқты шайнаған.
Не деген тәйтiк құйтырлық?! –
Не деген ерке бұлаңдық?! –
Сөзiнде аяр сиқырлық,
көзiнде нәпсi құмарлық!
Берiгiң түсер тұзаққа,
есiртiп кетер мұңдыны.
Қомағай сойқан құшаққа
тұр кеуiп оның ындыны.
Шайнайды кейде мұз қарпып,
қызғаныш өртеп өзегiн.
Сонан соң ессiз құштарлық
Күйдiрер шоқ боп төсегiн.
Иленер болат темiрiң
Шыдамас оған қараған, –
әзәзiл сүйiп көңiлiн,
жүрегiн шайтан жалаған!



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Мағыналы-мағынасыз хал

  • 0
  • 0

Мен қазiр
Мелшиген тас сияқты
Күле алмай қалдым.
Ұйықтасам оянатынымды,

Толық

Кейде жылап жала, мұңға батам мен

  • 0
  • 0

Кейде жылап жала, мұңға батам мен.
Ондай кезде сырласам деп жапанмен
бүкiл болмыс бiтiмiммен осынау
табиғатқа сiңiп бара жатам мен.

Толық

Көрер мұны жан болса егер аңғарар

  • 0
  • 0

Көрер мұны жан болса егер аңғарар.
Аңғарар да өз-өзiнен таң қалар.
Көбейiп-ақ кетiптi ғой, апыр-ай,
Алматыда сауысқан мен қарғалар.

Толық

Қарап көріңіз