Шыңырау
- 0
- 0
Шыңырау – өлең,
Шыңырау – күй,
шыңырау – аңыз!
сусап қаңсып жатқан соң құм даламыз
Түрмеден қашқан адамның шошынуы
Атадан қалған мұрадай.Мұңданып күн-түн жылаған –
қысымға қатал шыдамай
түрмеден қашты бiр адам.
Күл болып кенет арманы
қалды оның жаны тарынып, –
сығылып бүкiл жан-жағы
айнала кеттi тарылып.
Жәутеңдеп қалды табанда
ашылды жанның жарасы, –
мұп-мұздай тартып адамдар,
суық боп кеттi қала iшi!
Шошынды –
тиып желiгiн! –
Шошынды арсыз беттерден –
Жандарды көрiп
елiнiң
тәуелсiздiгiн жек көрген.
Шошынды! –
тиып желiгiн! –
Шошынды бұғып қашқақтап –
жандарды көрiп
елiнiң
азаттығынан бас тартқан!
Пікірлер (0)
Пікір қалдырыңыз
Қарап көріңіз
Басқа да жазбалар
Пікірлер
-
Әкежан
Өте жақсы өлең -
Тілеген Бодауханұлы
ананың сүтіменен біткен надандық??? 41- қара сөз... -
Жәзира
Тамаша өте жақсы жазвлған -
Бекназар
Оте керемет -
Бекназар
Магналы Олег екен
- Бегалы Амина
- Элиас Канетти
- Элиас Канетти
- Элиас Канетти
Барлық авторлар
Ілмек бойынша іздеу
Мақал-мәтелдер
Қазақша есімдердің тізімі