Өлең, жыр, ақындар

Түрмеден қашқан адамның шошынуы

  • 08.06.2022
  • 0
  • 0
  • 585
Атадан қалған мұрадай.
Мұңданып күн-түн жылаған –
қысымға қатал шыдамай
түрмеден қашты бiр адам.
Күл болып кенет арманы
қалды оның жаны тарынып, –
сығылып бүкiл жан-жағы
айнала кеттi тарылып.
Жәутеңдеп қалды табанда
ашылды жанның жарасы, –
мұп-мұздай тартып адамдар,
суық боп кеттi қала iшi!
Шошынды –
тиып желiгiн! –
Шошынды арсыз беттерден –
Жандарды көрiп
елiнiң
тәуелсiздiгiн жек көрген.
Шошынды! –
тиып желiгiн! –
Шошынды бұғып қашқақтап –
жандарды көрiп
елiнiң
азаттығынан бас тартқан!



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Маңғыстау

  • 0
  • 0

О, менiң Маңғыстауым, Маңғыстауым
Марқайып мақтанарым, алға ұстарым.
Өзiңде бар махаббат, бар құштарым.
Жыр болып құйылады алғыстарым.

Толық

Жалаңаш

  • 0
  • 0

Сөз жалаңаш, дәл қазiр,
жыр жалаңаш.
Құм жалаңаш,
сайың мен қыр жалаңаш.

Толық

Қуғын

  • 0
  • 1

Үстiрт үстi
Күн дегенiң күйiп тұр.
(Ал жүректе күннен өткен күйiк тұр).
Шофер жiгiт қуып бердi құйғытып

Толық

Қарап көріңіз