Өлең, жыр, ақындар

Өлең жазып отырмын

  • 20.06.2022
  • 0
  • 0
  • 525
Өлең жазып отырмын.
Қаламымды
Көкпеңбек көлдерге
Малып алып
Жазып отырмын.
Тамшы-әрiптердi –
Аспаннан!
Қағып алып
Жазып отырмын.
Сызып тастаған жолдарым
Темiрмен бастырып тастаған
Шөптер секiлдi.
Басқа бiр жолдарым
Сымдарға қонған
Кептер секiлдi.
Арасына кiрiп кеткен
Жылусыз сөздердi.
Ұғымсыз сөздердi
Бұлттардан
Бiр шымщым үзiп ап
Өшiрiп тастаймын.
Қағаздың бетiнен қуалап
Көшiрiп тастаймын.
Бiр сөздерiмнiң
Қызуы көтерiлiп
Жанып бара жатады.
Көз алдымда
Талып бара жатады.
Сол кезде – Алатаудан! –
Бiр уыс қар алып
Маңдайына басам.
Бұлағының суын
Таңдайына тосам.
Бiр сөздерiм
Ауаға толып
Iсiп-кебедi.
(Жiбiнен қырқып жiберсем
Өздерi-ақ
Ұшып кетедi).
Бiр сөздерiм
Өшiп жатады.
Бiр сөздерiм
Өсiп жатады.
Бiреулерi қан болып
Ағып жатады.
Бiреулерi шам болып
Жанып жатады.
Долданам!
Толғанам!
Сонан кейiн мен –
Астына –
Темiрхан Медетбек деп
Найзағайлармен шиырып
Қол қоям.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Қызуын тартып әр күннiң

  • 0
  • 0

Қызуын тартып әр күннiң,
көл жатыр тұнық ойланған, –
ортасын ойып шалғынның
бетонмен төсеп қойғандай,

Толық

Бір ауыл оқиғасы

  • 0
  • 0

Мұны еске алам, мұны еске алам күйiнiп,
жүрегiм мен көзiме қан құйылып;
балаларды қырқыстырып қоятын
бiр ауылдың үлкендерi жиылып.

Толық

Жаралы өмір

  • 0
  • 0

Мынау өмiр –
осы қазiр –
жаралы:
темiр торлар буып алған сананы.

Толық

Қарап көріңіз