Өлең, жыр, ақындар

Ай, дүние-ай

  • 20.06.2022
  • 0
  • 0
  • 701
Ай, дүние-ай!
Кейде
Ақ көбiк қарға аунаған
Алтайы түлкiдей
Құлпырып тұрасың,
Кейде
Жолың кесiлiп
Қырқылып тұрасың.
Бiр кезде
Тай қазандағы
Бестi қойдың құйрығындай
Туырылып жатасың.
Бiр кезде
Табаға түскен тарыдай
Қуырылып жатасың.
Ай, дүние-ай!
Аяқ астынан
Есек аунап жатқан күл құсап
Бұрқырайтының-ай!
Ал бiрде
Бiреудiң
Есiгiнiң алдына тастаған
Аш нәресте боп
Шырқырайтының-ай!
Кейде сен
Лапылдап жанған
Оттан шыққандайсың.
Кейде сен
Мүңкiп жатқан
Боқтан шыққандайсың.
Бiрде
Тұлымшағы желбiреген
Құлыншақсың.
Бiрде
Әлдекiмдердiң қолындағы
Қуыршақсың.
Бiрде
Кеменi аударып тастайтын
Киттейсiң.
Ендi бiрде
Бүкшең қаққан
Бұралқы иттейсiң.
Ай, дүние-ай!



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Көктем кеші

  • 0
  • 0

Көкiректен, Өлең, саулап құйылшы!
Тәубә! Тәуба!
Қызықты осы бұйыршы.
Нұрын шашып,

Толық

Антитеза

  • 0
  • 0

Зiлзала күн туып ерте заманда
бiр уыс боп тұрған қалам, далам да.
Жаулар төнген жан-жағынан жалаңдап,
белiңдi үзiп,

Толық

Өктемге

  • 0
  • 0

Менi «үп» деп
Ұшырып жiбергiң келедi, –
Қураған
Жапырақ деймiсiң.

Толық

Қарап көріңіз