Өлең, жыр, ақындар

Қасіретім

  • 20.06.2022
  • 0
  • 0
  • 595
Қара тасқа –
Маңдайымды! –
Елiмнiң қасiретiн
Айта-айта соқтым.
Жоса-жоса боп аққан
Қанға қарамай
Қайта-қайта соқтым.
Соқтым!
Қасiретiмнiң салмағынан
Қара тас
Үгiлiп кеттi.
Түбiттей түтiлiп кеттi.
Шыдай алмастан
Қара жердi қос қолдап ұрдым!
Қара жер қақ айырылды.
Көтерiле алмадым! –
Қайратым майырылды.
Қасiреттiң
Өртеп бара жатқан күйiгiне
Шыдамай
Көлге сүңгiдiм.
Көл дегенiң
Қасiретiмнiң аптабынан
Бу болып ұшып кеттi.
Дүние
Тозақтың отындай лапылдап
Ысып кеттi.
Қасiретiм-ай!



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Түн

  • 0
  • 0

Кемермен ерегiсiп асып-тасқан,
Өз үнiн өз үнiмен басып тастап,
Еңiсте ерке бұлақ дем алады,
Кеудесiн алқам-салқам ашып тастап.

Толық

Мың тоғыз жүз отыз екі

  • 0
  • 0

Дүниеден, тiршiлiктен түңiлген
аштық әбден дiңкелеткен, бүгiлген –
көрем ылғи, көрем ылғи, көремiн
сол бiр сұмдық қасiреттiң жылын мен.

Толық

Шошыну

  • 0
  • 0

Аурумын!
Алтайым да ауру,
Сарыарқам да ауру,
Қаратауым да ауру,

Толық

Қарап көріңіз