Өлең, жыр, ақындар

Қасіретім

  • 20.06.2022
  • 0
  • 0
  • 575
Қара тасқа –
Маңдайымды! –
Елiмнiң қасiретiн
Айта-айта соқтым.
Жоса-жоса боп аққан
Қанға қарамай
Қайта-қайта соқтым.
Соқтым!
Қасiретiмнiң салмағынан
Қара тас
Үгiлiп кеттi.
Түбiттей түтiлiп кеттi.
Шыдай алмастан
Қара жердi қос қолдап ұрдым!
Қара жер қақ айырылды.
Көтерiле алмадым! –
Қайратым майырылды.
Қасiреттiң
Өртеп бара жатқан күйiгiне
Шыдамай
Көлге сүңгiдiм.
Көл дегенiң
Қасiретiмнiң аптабынан
Бу болып ұшып кеттi.
Дүние
Тозақтың отындай лапылдап
Ысып кеттi.
Қасiретiм-ай!



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Сынақ полигоны

  • 0
  • 0

Астан-кестен болып iшкi әлемiм,
отыр едiм ойлап тiрлiк өлеңiн
көктен бе әлде,
жерден бе әлде –

Толық

Көктем кеші

  • 0
  • 0

Көкiректен, Өлең, саулап құйылшы!
Тәубә! Тәуба!
Қызықты осы бұйыршы.
Нұрын шашып,

Толық

Өкініш

  • 0
  • 0

Менiң тiлiм
Көктей биiк,
Теңiздей терең
Даладай кең едi.

Толық

Қарап көріңіз