Өлең, жыр, ақындар

Бодан заманы

  • 23.06.2022
  • 0
  • 0
  • 448
Иен далада
Ұшқан құстай
Азат едiм.
Көлге шомылып,
Желге сүртiнген
Қазақ едiм.
Дауыл құлатқан үйдей
Заман төңкерiлiп
Мойныма
Қамыт кидiм.
Маңдайым –
Ұрған соққыдан! –
Қақ жарылып қалды, –
Миым
Айрандай төгiлiп
Ақтарылып қалды.
Зорлығы
Асқына түстi
Желкем үзiлiп,
Мойным қайырылып
Астына түстi.
Қара балтасымен –
Тамырымды –
«Қарш» еткiзiп шапты.
Қара мылтығын –
Өңменiме қадап –
«Тарс» еткiзiп атты.
Араша түскендi –
Дойырдың астына алып –
Керегеге
Таңып қойды.
Елiме жарық көрсетпей, –
Құрым киiздей! –
Қараңғылықпен тұмшалап
Жауып қойды.
Еркектерiмдi тұрғызбай
Шалғайынан басты.
Әйелдерiмнiң
Етегiн ашты.
Балақтағы биттей еттi.
Ине жұтқан иттей еттi.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Өзгеріс

  • 0
  • 0

Не боп кеттi азып-тозып өңiрiм.
Не боп кеттi бұрқап, түтеп өмiрiм.
Iше-iше қасiрет пен құсаны
Уға толы ыдыс болды көңiлiм!

Толық

Алатау батырдың тұтқыннан қашып шығуы

  • 0
  • 0

Алатау батыр
Шағын қолмен
Келе жатып –
Қапыда! –

Толық

Ақша бұлты қазақтың

  • 0
  • 0

Жаны толы дастанға
күйiн төккен азаттың, –
қалқып жүрген аспанда
ақша бұлты ең қазақтың.

Толық

Қарап көріңіз