Көкiрекке сыймай бұрқап толғанды
- 0
- 0
Көкiрекке сыймай бұрқап толғанды
образ, ой боп табысып —
ақтарып бәрiн сөйлеген
өзеннiң, көлдiң, орманның
Даукес
ДабысыДүниенi алып барады.
Дауысы
Құлақты жарып барады.
Қай кезде көрсем де
Шабынып тұрасың.
Даудан дауыл тұрғызып
Қағынып тұрасың.
Жай жүре алмайсың!
Соқтығасың!
Қақтығасың!
Бұлан-талан бүлiнiп –
Күл шашып,
Топырақ уыстап
Лақтырасың.
Бит шақса
Ит қапты дейсiң.
Шабақ тисе,
Мұхиттан шығып кеп
Кит қақты дейсiң.
Айналаны азан-қазан қып
Тұнықты лайлап
Сапыратының-ай.
Адам түгiлi! –
Шайтанның өзiне
Бала тастатып
Бақыратының-ай.
Пікірлер (0)
Пікір қалдырыңыз
Қарап көріңіз
Басқа да жазбалар
Пікірлер
-
Санду
Әдемі сөз -
Нұрбақыт
Күшті өлең -
никита
кушти
- Нарша Булгакбаев
- Нарша Булгакбаев
-
- Архимед
Барлық авторлар
Ілмек бойынша іздеу
Мақал-мәтелдер
Қазақша есімдердің тізімі