Өлең, жыр, ақындар

Даукес

  • 23.06.2022
  • 0
  • 0
  • 673
Дабысы
Дүниенi алып барады.
Дауысы
Құлақты жарып барады.
Қай кезде көрсем де
Шабынып тұрасың.
Даудан дауыл тұрғызып
Қағынып тұрасың.
Жай жүре алмайсың!
Соқтығасың!
Қақтығасың!
Бұлан-талан бүлiнiп –
Күл шашып,
Топырақ уыстап
Лақтырасың.
Бит шақса
Ит қапты дейсiң.
Шабақ тисе,
Мұхиттан шығып кеп
Кит қақты дейсiң.
Айналаны азан-қазан қып
Тұнықты лайлап
Сапыратының-ай.
Адам түгiлi! –
Шайтанның өзiне
Бала тастатып
Бақыратының-ай.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Кеңшiлiк Мырзабеков

  • 0
  • 0

Кеңшiлiк!
Сен бәрiмiзден басқа,
Бәрiмiзден бөлек едiң.
Ерек едiң!

Толық

Ирониялық өлең

  • 0
  • 0

Бүгiнде жас, кәрiмiз, –
(айтар оны кез келдi) –
отырып ап бәрiмiз
семiртемiз сөздердi.

Толық

Көк түрік қағанына қарт абыздың айтқаны

  • 0
  • 0

Уа, Аспанның суына,
Тәңiрiнiң нұрына
Шомылып отырған
Ұлы Қағаным,

Толық

Қарап көріңіз