Өлең, жыр, ақындар

Ендi қайтпекпiн?

  • 24.06.2022
  • 0
  • 0
  • 345
Мен дәл қазiр
Кұлдық заманы көмген
Көрден шығып кеткен
Өлiкпiн!
(Жұлым-жұлым қара аспан
Тас төбемнен
Төнiп тұр).
Жер асты — апыр-ай! —
Қалжыратты.
Жалба-жұлба боп iлiнiп тұрған
Етiм сүйегiмнен
Ажырапты.
Менi мазақ қып
Санын шапаттаған,
Тiлi салақтаған
Жын жиылады.
Жыласам —
Көзiмнен құм кұйылады.
Сордың суымен жуынып,
Дерттi бұлтпен сүртiнсем —
Әлдене жер сияқты
Қақырап сөгiледi.
Сiлкiнсем —
Үстiмнен! —
Бұрқырап
Топырақ төгiледi.
Көрейiн десем
Дүние маған
Ту сыртын берiп
Сырт кеп қонған;
Сөйлейiн десем —
Тiлiмдi! —
Құрт жеп қойған...
Ендi қайтпекпiн?!



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Көкiрекке сыймай бұрқап толғанды

  • 0
  • 0

Көкiрекке сыймай бұрқап толғанды
образ, ой боп табысып —
ақтарып бәрiн сөйлеген
өзеннiң, көлдiң, орманның

Толық

Мың тоғыз жүз отыз екі

  • 0
  • 0

Дүниеден, тiршiлiктен түңiлген
аштық әбден дiңкелеткен, бүгiлген –
көрем ылғи, көрем ылғи, көремiн
сол бiр сұмдық қасiреттiң жылын мен.

Толық

Мереке күнгі кеште

  • 0
  • 0

Шығайық, жаным, үйде ендi босқа қамалмай,
қайтайық шалқып жуынып жұмсақ самалға,
толқын да толқын адамдар қаптап ағылған
барайық үлкен алаңға.

Толық

Қарап көріңіз