Өлең, жыр, ақындар

Өрмекші болғанда

  • 25.06.2022
  • 0
  • 0
  • 504
Өрмекшi болғым келдi.
Өрмекшi болдым,
Өрмекшiнiң тiрлiгiн
Көрмекшi болдым.
Бүкiл қалалардың
Бұрыш-бұрышына,
Ұлы даламның
Қуыс-қуысына
Тор құрдым.
(Әй, осы жолы –
Байқаймын! –
Тор құрып
Өзiмдi өзiм сор қылдым!)
О баста
Ниетiм дұрыс едi.
Сол торлармен
Халықтың
Қанын сорып жатқан,
Жанын соғып жатқан
Алпауыт-иттердi
Ұстайын деп едiм,
Шырмап буып –
Жанын көзiне көрсетiп! –
Қыстайын деп едiм.
Торларыма
Алпауыттар түгiлi
Бiр шыбын түспедi.
(Құдайым-ау,
Осы iсiм
Абыройлы iс пе едi?!)
Ақыры сол торға
Өзiм түстiм.
Ендi, мiне,
Алпауытқа құрған торға –
Өзiм шырматылып! –
Шыға алмай жатырмын.
Атаңа ғана лағнет
Мына қу жалғанның
Осы бiр опасыз iсiн –
Бiлiп тұрсам да! –
Бәрi бiр
Ұға алмай жатырмын!



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Өсекшіге

  • 0
  • 0

Бәрiн де естисiң.
Бәрiн де көресiң.
Естiп, көрмесең –
Өлесiң.

Толық

Тайпа трагедиясы

  • 0
  • 0

Табиғаттың сезiп әуен, жыр, үнiн
үйлестiрген соныменен ұғымын
бiр тайпа жұрт джунгли iшiнде
кешiп жатты жабайылау ғұмырын.

Толық

Ақын жүрегіндегі жарылыс

  • 0
  • 0

Жарылды ақын жүрегi –
осынау ұлы заманға
жандарды көрiп дақ салған, –
адамды айдап адамға

Толық

Қарап көріңіз