Өлең, жыр, ақындар

Көңіл күйі

  • 26.06.2022
  • 0
  • 0
  • 643
Білмедім –
Сол кезде шабыт кеп пе еді?
Әйтеуір
Далаға шығып ем
Бұлт астынан соққан жел
Мені ұршықтай иіріп
Аспанға алып кеткені.
Сол-сол екен
Қара бұлттардың
Жан-жақтан қамағанын-ай!
Сумаңдаған
Қып- қызыл найзағайлардың
Мені ортасына алып
Жүндей түтіп сабағанын-ай!
Жындай жұлқындым.
Құлдай бұлқындым.
Бірақ мен
Құлдық шынжырын
Үзе алмадым.
Жындай жұлқынып
Қара бұлт қамалын
Бұза алмадым.
... Ақырында мені
Жел көтерген
Қара бұлттар
Қара жартасқа соғып
Қалдырып кетті...
Сол кезде
Аспан асты күңреніп
Тау дегенің
Жаңғырып кетті.
Бейне бір
Өлең жоғалтқандай...



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Соншалықты не жаздым?

  • 0
  • 0

Ешкiмнiң
Әруағын аттаған жоқ едiм.
Ешкiмдi –
Атасына тiл тигiзiп! –

Толық

Ұры заман

  • 0
  • 0

Жақсылыққа,
жарыққа жылымаған,
ниетi нас,
сөзi нас,

Толық

Тау соқпақтары

  • 0
  • 0

Жай оғын тағы атпақ боп
Бұлтты сойып, жарғанда
найзағай бiткен соқпақ боп
жондарға түсiп қалған ба......

Толық

Қарап көріңіз