Өлең, жыр, ақындар

Көңіл күйі

  • 26.06.2022
  • 0
  • 0
  • 631
Білмедім –
Сол кезде шабыт кеп пе еді?
Әйтеуір
Далаға шығып ем
Бұлт астынан соққан жел
Мені ұршықтай иіріп
Аспанға алып кеткені.
Сол-сол екен
Қара бұлттардың
Жан-жақтан қамағанын-ай!
Сумаңдаған
Қып- қызыл найзағайлардың
Мені ортасына алып
Жүндей түтіп сабағанын-ай!
Жындай жұлқындым.
Құлдай бұлқындым.
Бірақ мен
Құлдық шынжырын
Үзе алмадым.
Жындай жұлқынып
Қара бұлт қамалын
Бұза алмадым.
... Ақырында мені
Жел көтерген
Қара бұлттар
Қара жартасқа соғып
Қалдырып кетті...
Сол кезде
Аспан асты күңреніп
Тау дегенің
Жаңғырып кетті.
Бейне бір
Өлең жоғалтқандай...



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Айтыс

  • 0
  • 0

Қоймаған соң қолқалап,
сөзден жасын ататын
шыға келген ортаға
екi жақтан екi ақын.

Толық

Зират үстіндегі жаңбыр

  • 0
  • 0

Аспан да бұлтын қуып бiр
осынау тұсқа жинапты.
Ақ нөсер төпеп құйып тұр
үстiне мұңлы зираттың.

Толық

Кесілген ағаштар

  • 0
  • 0

Күн суық, заман суық, суық, суық.
Суықтық жатыр жұртты қуып шығып.
Боран мен борасындар бұрқырайды
тiрлiктi жiберердей бүлiк қылып.

Толық

Қарап көріңіз