Өлең, жыр, ақындар

Қант диабеті

  • 26.06.2022
  • 0
  • 0
  • 455
Не пәле деп
Кейде өзімді
Жерлеп тұрам.
Жерлемей қайтейін,
Құйған
Жаңбыр астында да,
Көл-көсір
Судың ішінде де—
Қаталап! –
Шөлдеп тұрам.
Шөлім қанбайды!
Апыр-ай,
Көбігі тасып жатқан
Жез түсті, жел мінезді
Сыраларымды
Кеспек-кеспегімен
Бөшке-бөшкесімен
Ішкім келеді!—
Сыраға
Кеңірдектен келіп
Бөшкедей боп
Іскім келеді.
Шіркін-ай,
Атағымды осымен
Мәңгілік қалдырсам ғой:
Алдымда көл жатып,
Өзім түйеге айналып,
Күн-түні сораптап
Шөлімді бір
Қандырсам ғой.
(Арман ғой бұл).
Бүгінде
Жақыным да,
Жан-жарым да,
Дәрігерлер де
Ем-домын жасап
Дамыл алмайды.
Әурешілік! –
Өйткені менің
Тірлікке деген
Өлеңімнің де,
Өмірімнің де
Бәрі бір
Шөлі қанбайды!



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Бейпіл

  • 0
  • 0

Тұтамды –
Ұзын құлаш қып,
Айтады жоқты рас қып.
Өн бойы оның былғаныш,

Толық

Төбелес

  • 0
  • 0

Қаланың қақ ортасында
Алаңның
Тап ортасында
Екi қазақ төбелесiп жатыр.

Толық

Шолпанға өтініш

  • 0
  • 0

Шолпан,
Бүкiл Қазақстанның
Арақ-шарабын
Жиып әкелшi.

Толық

Қарап көріңіз

Басқа да жазбалар