Таң шапағы
- 0
- 0
Мінекей таң сарғайды сіберленіп,
Таң қанаты жайылды жұлдыз сеніп...
Жасыл атлас секілді жібек жиек,
Көк белдеуі сары алтын нұрын төгіп.
Ақын көрінісі
Сырласып ақын өзімен,Көз жіберіп қырға алыс,
Қыр суретін сезінген
Жолдама берді жырға алыс...
Тақиясы төбеде
Кең маңдайдан жоғары,—
Күмбірледі кеудеде
Жаңа жырлар жолдары...
Бір самғап, бір кідіріп
Құс қанатты қаламы,
Ойы қырға қыдырып
Кейде үнсіз қалады.
Кейде, Шыңғыс шыңына
От жанарын қадайды...
Түндіктен күн нұры да
Сығалайды Абайды...
Елең қылмай ойланып
Ақын сол кез ешкімді,
Толғанады қолға алып
Лермонтов пен Пушкинді.
Пікірлер (0)
Пікір қалдырыңыз
Жылы ұямыз
- 0
- 0
КАЗПИ бір өзіміздің жылы ұямыз,
Төбесін көрсек сырттан жылынамыз.
Төрінен ұшырған сан өлең құсын,
Келмесек сағынамыз жылына біз.
Бұлбұл мен бұлақ
- 0
- 0
Таң атып, нұрлары
Сүйгенде қырларды,
Бұлақты, гүлдерді,
Қалғыған орманды.
Қарап көріңіз
Басқа да жазбалар
Пікірлер
-
Санду
Әдемі сөз -
Нұрбақыт
Күшті өлең -
никита
кушти
- Нарша Булгакбаев
- Нарша Булгакбаев
-
- Архимед
Барлық авторлар
Ілмек бойынша іздеу
Мақал-мәтелдер
Қазақша есімдердің тізімі