Өлең
- 0
- 0
Өлең шіркін — ұялшақ кейде қыздай,
Кейде — қоймас жүректен күйді ағызбай,
Жансыз өлең сезімді суытқандай,—
Басылады жүрекке кейде мұздай.
Ақын көзі қадалса
Алатаудан жел соқты таң сәрі еді,Сол самалды жанымыз аңсап еді,
Қартаймасқа жаралған жаны сұлу
Жандар — тәтті жел лебін тамсар еді,
Қызыққаннан тау көркін қанша жұтса,
Сұлулығын қай ғашық тауысар еді?..
Көкпен жалғыз сырласқан тау сері еді
Оған сұр бұлт тамшысын сәл себеді,
Тау қойнында сыңсыған қыз қарағай
Секілді бір сексен қыз сәукелелі,
Ақын көзі қадалса тау шыңына,—
Оның дағы болған-ды сан себебі...
1958
Пікірлер (0)
Пікір қалдырыңыз
Жер астындағы майдан
- 0
- 0
Қара түнде шахты шамын,
Шахтыға енер нақты шамын
Қолына ұстап, қайланы ұштап,
Шахтерлер кеп жақты шамын
Индия жыры
- 0
- 0
Біз мақтана аламыз,
Хақымыз бар мақтанар,
өйткені, біз емеспіз
Сотқарлардай сұқтанар.
Қарап көріңіз
Басқа да жазбалар
Пікірлер
-
Жеңісгүл
Тамаша -
Сигма бой
Өте әдемі жазылған :3 -
Казак
Өте әдемі өлеңдер
- Нарша Булгакбаев
- Нарша Булгакбаев
-
- Архимед
Барлық авторлар
Ілмек бойынша іздеу
Мақал-мәтелдер
Қазақша есімдердің тізімі