Өлең, жыр, ақындар

Ақын көзі қадалса

  • 10.07.2022
  • 0
  • 0
  • 514
Алатаудан жел соқты таң сәрі еді,
Сол самалды жанымыз аңсап еді,
Қартаймасқа жаралған жаны сұлу
Жандар — тәтті жел лебін тамсар еді,
Қызыққаннан тау көркін қанша жұтса,
Сұлулығын қай ғашық тауысар еді?..
Көкпен жалғыз сырласқан тау сері еді
Оған сұр бұлт тамшысын сәл себеді,
Тау қойнында сыңсыған қыз қарағай
Секілді бір сексен қыз сәукелелі,
Ақын көзі қадалса тау шыңына,—
Оның дағы болған-ды сан себебі...

1958



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Теңізге

  • 0
  • 0

Қош бол, дарқан тілсіз күш,
Ақырғы рет алдымнан
Жарқырап, орғып көк толқын
Тәкаббар сұлу бұлқынған.

Толық

Шәкірт

  • 0
  • 0

– Ал, кетейікші құдай үшін?
Көк күңгірт, жер топырақ –
Көңілсіздеу жолда пішін,...
– Ей мұнда отыр, кел, шырақ.

Толық

Өздеріңнің көздеріңнен

  • 0
  • 0

Баламын әлі ерке мен елімде,
Келді деп кім айтады мені елуге?
Балдырған балалар-ау, ортаңызда
Мен тұрмын өздеріңмен теңелуге!

Толық

Қарап көріңіз