Өлең, жыр, ақындар

Орден туралы жыр

  • 12.07.2022
  • 0
  • 0
  • 555
Қазақтың кең даласынан
Әнмен өскен бала едім;
Алтын таңның аясынан
Жаным күлген жан едім.
Болмасам да сөзге өрен
Қолға қалам ұстадым;
Отан анам, маған өлең.
Жаз деп жолды нұсқадың.
Алматыдан Москваға
Жеткізе жыр шырқадым,
Халқыма да, астанама
Өмір жыры тартарым.
Кремльде алдым барып
Калининнің оң қолын.
Жүрегіме тақты ол менің
Өлең-жырдың орденін.
Қолдан келсе тәтті жырды
Саған, халқым, батырым,
Неге аясын нұрлы өмірде,
Большевигің — ақының!

1939



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Менің далам

  • 0
  • 0

Даламның көктем туа тау, қырлары
Жаңғырып, жазда қай гүл жарылмады,
Шөп түбі саусақтардың саласындай
Жерде алыс жатыр терең тамырлары...

Толық

Ақын

  • 0
  • 0

Қырындай шың басынан көз алмаған,
Саңқ етпей қан сонарда төзе алмаған,
Алысқа жанар атып, сонарлатып, –
Ақын да аңшы ғой бір сөз аулаған...

Толық

Доп ойнайтын алаңда

  • 0
  • 0

Жуынып алып шықты олар,
Доп ойнайтын алаңға.
Балаға алаң шып толар,
Жақ-жақ боп, доп қағарда.

Толық

Қарап көріңіз