Өлең, жыр, ақындар

Сезімтал боп кеттік пе біз-ақ бүгін?..

  • 15.09.2022
  • 0
  • 0
  • 1138
Сезімтал боп кеттік пе біз-ақ бүгін?..
Сыртта – жаңбыр.
Басқандай Күз аптығын.
Телефоның... нөмірің... Гудогының
қалай өтсем азапты ұзақтығын?.. Гудок...
Гудок...
Уайым... ырым... сенім?. Гудок...
Гудок...
Ә, міне, үнің сенің!..
Саған деген қиын ғой үмітіме
Санадағы күдіктен бұрын сөну!
Кімсің? – дейсің. Сұрақтың ең келтесі. (әлде
әдейі істейсің, әлде еркесің?..)
Құбылмалы құпия тыныс-үнің құлағымнан құйылып,
Жанды өртесін! Қуатымсың, әнімсің, айбарымсың!..
құдайсынған көңілім жалбарынсын:
нөмірімен сендегі телефонның
Бақытымды белгілеп қойғаным – шын!
Қызықтырып сендегі қылық-тәсіл,
жуасып-ақ барады-ау бүлік басым.
Тіл әдемі сөздерін сұрыптасын,
тастап қойма телефон трубкасын!..
. . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .
Не дерімді білмеймін, не дерімді,
қайдан келген ынжықтық, құрып қалсын?!.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Көк аңқыған кез еді...

  • 0
  • 0

...Автовокзал. Кешқұрым.
Өмір – елес...
Көпшіліктің гуіне көмілер Ес.
Құлағымның ұшында – қызыл іңір:

Толық

Мұхит-мұңымның ұлулары

  • 0
  • 0

Төрт түлігі қоңданған күйістеніп
ел байлығын елеуге тиісті ері.
Арқарлар жоқ, тұяғын тұман жуған.
Бар қалғаны – шаңырақ-мүйіздері.

Толық

Жекеқоңыр

  • 0
  • 0

Қайта-қайта маңырап, қоңыр қозым,
суландыра бердің-ау көңіл көзін.
Қозысы едім мен де бір қоңырлықтың…
Көп өксіктен көкірек сөгілгесін…

Толық

Қарап көріңіз