Өлең, жыр, ақындар

Амбиция

Құдайына ақын бүгін қол жайды,
Поэзия өлді, адамзатқа сол қайғы.
Мен келдім қаламымды қолға алып,
Әлемде жаңа тәртіп орнайды.

Поэзияның кетті бүгін ажары,
Енді менде күллі әлемнің назары.
Менің өткір қаламымнан болады,
Ділін сатқан ақындардың ажалы.

Жазылмаса туындылар мәні бар,
Ақын қаны өзен болып ағылар.
Әлемдегі шайырлардың барлығы,
Менің ғана әміріме бағынар.

Ұрыстан іркілмеймін, қашпаймын,
Әрқашан дұшпаныма тастаймын.
Бүлікші тайпаларға мен бүгін,
Қасиетті соғысымды бастаймын.

Қай ақын қарсы келсе сөзіме,
Көк шыбынды үймелетем көзіне.
Тірі болса бұл ісіме таңғалар,
Ұлы ақын Фирдоусидің өзіде.

Алға қойған жоспарларым көп әлі,
Туым менің тұрады ылғи жоғары.
Күллі әлем шайырлары жабылып,
Мені ғана дәріптейтін болады.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Муза

  • 0
  • 0

Өзіңсіз көкейге тұнар мұң,
Дауысыңды естуге құмармын.
Құштармын жүзіңді көруге,
Дайынмын сен үшін өлуге!

Толық

Өзіңсіз

  • 0
  • 0

Бір күнім өтсе өзіңсіз,
Сезінем өзімді көңілсіз.
Жан едім неткен төзімсіз,
Сөзімді ұқшы тек үнсіз.

Толық

Жібек жыр

  • 0
  • 0

Бір ару бартұғын,
Көрікті қиғаш кекілді,
Жырына оның не түрлі,
Манаурап мына дүние,

Толық

Қарап көріңіз