Маған сенің есімің ғана ұнайды

Маған сенің есімің ғана ұнайды

Өзгеше өмір салтым, бөтен ғұрпым,
Өзгеше мендік болмыс, бөтен күлкім.
Ешқашан кетпейтіндей жүремін де,
Ешқашан сүймегендей кетем бір күн.

Үмітім жетегінде үзіктердің,
Жан күйімді келмейді тізіп бергім.
Өкпелеуді қойғанмын пенделерге,
Өкініш жоқ, бәрі де қызық болды.

Шертілер түнге шерім, Айға назым,
Мен күткен сол биіктік қайда қазір?!
Сенгенмін елеместен тосқауылды,
Жанымның төсеп түгел жайнамазын.

Көзіңнен дәуір көшіп, ғасыр ауып,
Сезіммен осы тілсіз, осы ғаріп.
Жүрсің ғой жүрегіңе тыным іздеп,
Ең ұлы жалғыздықты тосып алып.

Білмеймін, кімге жеңіл, қиын болды?
Әйтеуір көңілсіздік үйір келді.
Қаншама қасиеттен бойыңдағы,
Өзіме алып қалдым түйір белгі.

Санамда сәулелері тұр ақылдың,
Жолында адаспағай мұратыңның.
Маған сенің есімің ғана ұнайды,
Есімі болғаннан соң бір ақынның.
Шын ақынның!

---