Долана

Ойларды жуықтатпай санама оғаш,
Табам жоқ, күнім де жоқ тобаламас.
Дөңгелек дүниенің діңгегі боп,
Түсімде тұрдың өзің долана ағаш.

Жаныма бойжеткелі жат еді күз,
Дайын боп кешіруге қатені жүз.
Мәуелі жемісіңе шоқтай қызыл,
Тамсанып қарап тұрдық әкелі-қыз.

Жетпейді қазір даусым, қазір үнім,
"Бақыттың басыңда тұр тәжі, гүлім"-
деді де маңдайымнан сипады әкем,
Білдіріп шын көңілден разылығын.

Күн күліп, шырқап жатты кұстар әнін,
Таранып біткенінде түс тарағын.
Білдім мен бойтұмарым, екен бағым,
Әкеме ұқсағаным, ұқсағаным.

Оң жолға алып келді жорамалым,
Белгілі дерттен ішкі оңаларым.
Жылуын әлі сезем алақанның,
Дәмі де қалды аузымда долананың.

---