Өлең, жыр, ақындар

Абай

  • 06.01.2023
  • 0
  • 0
  • 642
Бір ғасыр бұрын өткен ақын адам,
Жаның жалын болған ба лапылдаған?!
Иіріміне сезімнің шым батырар,
Найзағайың қандай-ә шатырлаған!
Нендей күйде тербелді сенің жаның,
Қандай сәуле сүйгенің, сағынғаның?
Сел сезіммен тасқындап күркіреген,
Алапатты кеудеңнің өртіменен,
Қандай тәңір болды екен табынғаның?
Данышпандық дертіне амал бар ма,
Амал бар ма усойқы надандарға?
Өртің менен дертіңді еселепті
Қарқылдаған қанатсыз заман-қарға.
Арсыдағы аңсадың мөлдір көкті,
Заман саған өртіңді сөндір депті.
Кешірілмес күнә ғой, қателік қой,
Өзің – құдай екенін ол білмепті.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Бауыржан Момышұлының шөбересі – Нұрсұлтан

  • 0
  • 0

Момышұлы Бауыржан!.. деп дүние,
Балқушы еді батыр-шуақ күйіне.
Ерлігінің ерен жыры таусылмас –
Елі мәңгі айтып жүрер сүйіне.

Толық

Кітап

  • 0
  • 0

Көне кітап қолымда,
Кем көрмеймін Құраннан.
Тең табылмас жолында
Иран менен Тұраннан.

Толық

Ковбой

  • 0
  • 0

«Тырыли арық қараның»
Тәртібі қатты темірдей.
Өтетін осы адамың
Мақтанға мүлде семірмей.

Толық

Қарап көріңіз

Басқа да жазбалар