Өлең, жыр, ақындар

Абай

  • 06.01.2023
  • 0
  • 0
  • 658
Бір ғасыр бұрын өткен ақын адам,
Жаның жалын болған ба лапылдаған?!
Иіріміне сезімнің шым батырар,
Найзағайың қандай-ә шатырлаған!
Нендей күйде тербелді сенің жаның,
Қандай сәуле сүйгенің, сағынғаның?
Сел сезіммен тасқындап күркіреген,
Алапатты кеудеңнің өртіменен,
Қандай тәңір болды екен табынғаның?
Данышпандық дертіне амал бар ма,
Амал бар ма усойқы надандарға?
Өртің менен дертіңді еселепті
Қарқылдаған қанатсыз заман-қарға.
Арсыдағы аңсадың мөлдір көкті,
Заман саған өртіңді сөндір депті.
Кешірілмес күнә ғой, қателік қой,
Өзің – құдай екенін ол білмепті.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Жыл жыры

  • 0
  • 0

Бір ғажайып келді жаңа жыл тағы,
Жанымызды жыл шуағы жылытады.
Әлди, әлди, жас балақан Жаңа жыл –
Уақыт деген ұлы патша ұрпағы.

Толық

Шоқан сандықшасы

  • 0
  • 0

Даңқы шырқап шыққан шақта асқарға,
Достоевский ақтарды сыр достарға:
Байқаңыздар сандықшаны мына бір,
Жан тербейтін жұмбағынан бос қалма.

Толық

Қазақтың қызғыш құсындай

  • 0
  • 0

Қазақтың тілі дегенде
Жарқ етер көзде жасыны,
Жалғадым сені өлеңге,
Асыл бір әпкем – Асылы!..

Толық

Қарап көріңіз