Өлең, жыр, ақындар

Абай

  • 06.01.2023
  • 0
  • 0
  • 598
Бір ғасыр бұрын өткен ақын адам,
Жаның жалын болған ба лапылдаған?!
Иіріміне сезімнің шым батырар,
Найзағайың қандай-ә шатырлаған!
Нендей күйде тербелді сенің жаның,
Қандай сәуле сүйгенің, сағынғаның?
Сел сезіммен тасқындап күркіреген,
Алапатты кеудеңнің өртіменен,
Қандай тәңір болды екен табынғаның?
Данышпандық дертіне амал бар ма,
Амал бар ма усойқы надандарға?
Өртің менен дертіңді еселепті
Қарқылдаған қанатсыз заман-қарға.
Арсыдағы аңсадың мөлдір көкті,
Заман саған өртіңді сөндір депті.
Кешірілмес күнә ғой, қателік қой,
Өзің – құдай екенін ол білмепті.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Махамбет сапары

  • 0
  • 0

Төңкеріліп дүние кезегімен,
Ақын кетіп барады өз елінен.
Ақтарылған жыр болып ашу-ыза,
Ар-намысы түйрейді өзегінен.

Толық

Туған елім – тоғайым

  • 0
  • 0

Беу, жас ағаш,
Балғын өмір балапан,
Тұр ма сүйіп еркелетіп құба таң?
Сенің нәзік жапырағыңды қолаң шаш,

Толық

Шапағат

  • 0
  • 0

Туар деп күткем күн қашан?
Саулар деп күткем нұр қашан?
Аңсарлы азаттығыммен
Елжіреп дәйім сырласам.

Толық

Қарап көріңіз