Өлең, жыр, ақындар

Апама ұқсайсың

  • admin
  • 22.04.2024
  • 0
  • 0
  • 158
Ойыңнан сенің қайғырам,
Жырыңды оқып түңілем.
Аппақ жаныңды парақтап,
Кітап жүзіңе үңілем.
Қақтығысады сезімдер,
Жанарлардың жолынан.
Апамның әжім саусағын,
Мұңыңның көрем қолынан.
Кірпігің әнтек қозғалар,
Құлатып алмай моншағын.
Түнге ұқсаған көзіңнен,
Әкеткен Айды сонша кім?
Қоңыр сағыныш төселген,
Күзге де жаяу жетіпсің.
Апамның жасыл көйлегін
Көктемге шешіп кетіпсің.
Жауады көздің жаңбыры,
Жанымның күзін шайып-ап.
Жүрегің, сезем, жылап жүр,
Ағарған шашын жайып-ап.
Мұңаймасын деп терезең,
Ай күзетшісі жүр тұғын.
Апамның ине, жібімен,
Жүректің тікші жыртығын.
Құстардың мұңын естимін,
Үніңнен діріл, сөзіңнен.
Апамның мұңлы жанарын,
Көремін қара көзіңнен.

Бұл ғұмырыма жетердей,
Көзіңнен сәуле тарады.
Жүзіне ұқсап апамның,
Қартайып жаның барады.
Қоңыр аруды босатшы,
Дертіңнен бір сәт, түн, айық!
Апамдай сен де қарайсың,
Ақшамға неге мұңайып.
Соры көбірек расында,
Сезімнің шаттық бағынан.
Бетінен иіскеп апамның,
Балалығымды сағынам.
Мұң сүйді сенің көзіңді,
Қара шидемін түн киді.
Орамалынан апамның,
Күз иісі мүңкиді.
Күн кесесі төгіліп,
Бұлақтай нұрын таң құйды.
Орамалынан апамның,
Қоп-қоңыр шашың аңқиды.
Қоңыр күзімді сағындым...



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Туған жермен тілдесу

  • 0
  • 0

Қаға, қаға қанатымен шарықтайды,
Кеңдігінен кеңістіктің жалықпайды.
Қарғаның да, қыранның да аспаны бір,
Бірі төмен, бірі биік қалықтайды.

Толық

Күн нұрына шомылармын азанғы...

  • 0
  • 0

Күн нұрына шомылармын азанғы...
Мына іңір алды менің мазамды.
Көше көзі...
Көлік көзі...

Толық

Мамық нұр тамды суреттегі гүлге

  • 0
  • 0

Мамық нұр тамды суреттегі гүлге,
Жаным –
парағы былтырғы газеттің,
үстеліңде қалған қақталып күнге...

Толық

Қарап көріңіз