Өлең, жыр, ақындар

Түн – сақ, тыныш

  • admin
  • 22.04.2024
  • 0
  • 0
  • 196
Түн – сақ, тыныш.
Аңқиды арман.
Жүзіме қар тиді жұмсақ,
қар сүйді нәзік.
Кеберген кітап мүңкиді әріп;
Жазып өлер ме ем...
Сүйіп өлер ме ем...
Бүкір – қою шам көз алмай отыр қардан –
оюдан...
Түн – терең,
түн – ұзақ, алыс...
Таныс аппақ нұр үзілген,
Сыз емген аспан –
мыжылған,
Түсед кепкен – қар:
Қыжылдан ұзап,
кәріптен ұзап,
менен де...
Жауған қар әріпке ұқсап,
Қонады аппақ өлеңге....



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Жиһад

  • 0
  • 0

Рухы тәнін
табыттай иығына көтерген,
шапандай іле салған бәдәуи –
Жанның киімінен мағына күткен қоғамнан алыстап кетіп,

Толық

Менің аппақ аққуым ұшқан кезде...

  • 0
  • 0

Менің аппақ аққуым ұшқан кезде
Жыр кеудемде жұмыр ет езілген күн.
Біздің аспан сағынып жылағанда
Қанатымның сынғанын сезінгенмін.

Толық

Жаз жанарындағы жас

  • 0
  • 0

Қалада: бұлыт исі, мұң исі.
Жаздың да алақаны сарғаяр
сүртем деп күздің жасын...
бұ несі,

Толық

Қарап көріңіз