Өлең, жыр, ақындар

Түн – сақ, тыныш

  • admin
  • 22.04.2024
  • 0
  • 0
  • 314
Түн – сақ, тыныш.
Аңқиды арман.
Жүзіме қар тиді жұмсақ,
қар сүйді нәзік.
Кеберген кітап мүңкиді әріп;
Жазып өлер ме ем...
Сүйіп өлер ме ем...
Бүкір – қою шам көз алмай отыр қардан –
оюдан...
Түн – терең,
түн – ұзақ, алыс...
Таныс аппақ нұр үзілген,
Сыз емген аспан –
мыжылған,
Түсед кепкен – қар:
Қыжылдан ұзап,
кәріптен ұзап,
менен де...
Жауған қар әріпке ұқсап,
Қонады аппақ өлеңге....



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Адамзатпен сырласу

  • 0
  • 0

Мынау тұрған жиырма бір замансың ба?
Бауырсың, жақсысың ба, жамансың ба?
Ел мен ел, жер мен жер боп бөлінетін,
Адам ата ұрпақтары амансың ба?

Толық

Жүр, қалқам, ауылға!

  • 0
  • 0

Себепшісі жүрегімде бір емнің,
Сені көрер сылтау бітпес білем мың.
Сен Алматы апортысың қып-қызыл,
Мен Меркінің арғымағы, күреңмін.

Толық

Біз студентпіз, жалынбыз!

  • 0
  • 0

Қаланың мынау мінезін бөтен аңғардым,
Ауылдың қара баласы едім аңғал тым.
Үлкен шаһарда кішкене жүрек соғады,
Сезбейді соны, сезбейді неге!?

Толық

Қарап көріңіз