Ұшақтар

Көк аспан тілінгендей көбесінен,
Ақ бұлтты шайқап өтіп жебесімен.
Сәт сайын, сағат сайын көп ұшақтар,
Үйімнің ұшып жатыр төбесінен.

Сұп-суық болмаса да сұрқы мейлі,
Бір күні құлай ма деп жұрт үрейлі.
Біреуі сызылтып ән салып өтсе,
Біреуі найзағайдай күркірейді.

Аспаннан тарататын тарапқа әнін,
Ұшақты құлатпағай, Жаратқаным!
Осы бір тілегімді құп көре ме,
Бір қағып өтетіндей қанаттарын.

Тоқтаусыз сырғығанда ғұмыр-ғалам,
Адамдар ғарышты да тұғырлаған.
Қиялда қол жетпейтін аспан-әлем.
Жердегі мен құмырсқа жыбырлаған.

Сияқты ұшатұғын келісіп ап,
Сіңеді көкжиекке тегіс ұзап.
Төбемде төңкерілген дүниеде,
Бір әлем өтіп жатыр менісіз-ақ!

Көк аспан ойларымды құп көрер ме?!
Жеткізгей бір жан барын күткен елде.
Ұл-келін, немереммен бар ма екен деп,
Үңілемін терезе-нүктелерге…

---