Астана

Алыстан шалған маңайды,
Арқаның төсі арайлы.
Астана сынды ай-қала,
Асқақтап маған қарайды.

Айтатын сөзім кесімді,
Асуға бұрдым көшімді.
Астана асқақ қарайды,
Аймалап ерке Есілді.

Айта алман бүгін «күйім кем»,
Алты әлем саған сүйінген.
Астана - әсем арудай,
Айтулы тойға киінген.

Ажары әрлі ғажап тым,
Ауасын төкті азат күн.
Арқалап өзі тұрғандай,
Арманын барша қазақтың.

Алашқа болып дара шың,
Арқадан таптың жарасым.
Азғана паңдық бар сенде,
Арудай білген бағасын.

Аңсаттың елдің талайын,
Алқаны жырдан тағайын.
Астана асқақ тұр ғой деп,
Аспандап кетпе, ағайын!

---