Өлең, жыр, ақындар

Өмір, өмір...

  • admin
  • 07.09.2024
  • 0
  • 0
  • 185
Көз алдымда көлбейді
бір қараңғы, бір жарық.
Жарығына жуынам,
Қараңғыға былғанып.
Жұмыр басқа жұққыш-ақ
Жер-жаһанның күйесі.
Кір түріммен «Кеудемді
кірпігіңмен сүйеші», -
деп жалынам қызармай
қызып тұрған нұр - Күнге.
Өлермендік менікі,
Өмір не өзі, білдің бе?
Өмір деген – дәл менің
өзім емес, көшірмем.
Өз керегін алып қап,
өзгелерін өшірген.
Өмір деген – дәл менің
Арманымның нобайы,
Орындалу үшін сәл
Келмей қалған орайы.
Өмір деген – ол менің
Аласы көп адалым,
Құбылаға бұрылған
Жамылғысыз жамалым.
Өмір деген – тамырдай
тарам-тарам жолдарым,
Биялайсыз жалаңаш
Отқа кірген қолдарым.
Тақтасындай дойбының,
Тағдыр осы бағзыдан.
Былғадың деп несіне
Құрбаның боп жазғырам,
деп келетін тәубеме,
кек көметін кезім мың.
Қараңғыны жарыққа
жалғап жатып көз ілдім.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Алғашында бөлеп мені күйге ерен

  • 0
  • 0

Алғашында бөлеп мені күйге ерен,
Ал соңынан сүлдерімді сүйреген
Сізге деген сағынышым арқылы
Сағыныш Намазшамова

Толық

Жылжып барады жылдарым жылдам өтіп

  • 0
  • 0

Жылжып барады жылдарым жылдам өтіп,
Жанарыңнан жүргенде жыр дәметіп.
Жүрегімде жақұт бар, көре алмайсың,
Сағыныш Намазшамова

Толық

Ізіміз қалған іңірде, өшірме дедім

  • 0
  • 0

Ізіміз қалған іңірде, өшірме дедім,
Өртенген кезім – дерт емген есімде менің.
Көрместей болып көңілім қалғаныменен,
Сағыныш Намазшамова

Толық

Қарап көріңіз