Өлең, жыр, ақындар

Өмір, өмір...

  • admin
  • 07.09.2024
  • 0
  • 0
  • 202
Көз алдымда көлбейді
бір қараңғы, бір жарық.
Жарығына жуынам,
Қараңғыға былғанып.
Жұмыр басқа жұққыш-ақ
Жер-жаһанның күйесі.
Кір түріммен «Кеудемді
кірпігіңмен сүйеші», -
деп жалынам қызармай
қызып тұрған нұр - Күнге.
Өлермендік менікі,
Өмір не өзі, білдің бе?
Өмір деген – дәл менің
өзім емес, көшірмем.
Өз керегін алып қап,
өзгелерін өшірген.
Өмір деген – дәл менің
Арманымның нобайы,
Орындалу үшін сәл
Келмей қалған орайы.
Өмір деген – ол менің
Аласы көп адалым,
Құбылаға бұрылған
Жамылғысыз жамалым.
Өмір деген – тамырдай
тарам-тарам жолдарым,
Биялайсыз жалаңаш
Отқа кірген қолдарым.
Тақтасындай дойбының,
Тағдыр осы бағзыдан.
Былғадың деп несіне
Құрбаның боп жазғырам,
деп келетін тәубеме,
кек көметін кезім мың.
Қараңғыны жарыққа
жалғап жатып көз ілдім.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Сырнай тартты сиқыршы

  • 0
  • 0

Сырнай тартты сиқыршы,
Билеп тұрды бір жылан.
Іс емес пе қитұрқы
Сағыныш Намазшамова

Толық

Жанға батып жауабы жоқ сұрақ тым

  • 0
  • 0

Жанға батып жауабы жоқ сұрақ тым,
Мен несіне сені шексіз ұнаттым?
Қалай жылдам өзгергенсің, шуақтым,
Сағыныш Намазшамова

Толық

Мезгілімді білгім келіп құлшынып

  • 0
  • 0

Мезгілімді білгім келіп құлшынып,
Күн сағат қып қадап қойдым бір сырық.
Сол елеусіз бір сырықтың маңында
Сағыныш Намазшамова

Толық

Қарап көріңіз