Өлең, жыр, ақындар

Өлеңім - мұрам

«Сіз де біздей болғансыз,
біз де Сіздей болармыз».
Арманда, әлде армансыз,
бір мекенге барармыз.

Алтын нұрға зарығып,
Айды аңсайтын күн туар.
Үзіледі бар үміт,
есіміміз ұмытылар.

Көктем қайта оралар,
біз марқайған жерлерге.
Қайың ұлпа оранар,
мұз қонақтап көлдерге.

Мәңгілікке туғам жоқ,
мен де бір күн өлемін.
Ұрпағыма мұрам боп
қалатын сен, Өлеңім!



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Торламасын көгімді қара бұлттар

  • 0
  • 0

Қарауыл Түн кірпігін қаға алмаған
тербетеді бесігін Тыныштықтың.
Жымыңдасқан жұлдыздар – сан алдаған
маржандары Көктегі ырыс-құттың.

Толық

Шүкір ет!

  • 0
  • 0

Тәуекелің – жел-қайық жүзсе кері
үміт оты жүз жанып, жүз сөнеді.
Жігеріңді құм қылар жалған тірлік
жарасына жаныңның тұз себеді.

Толық

Тәуелсіздікке тәу ету

  • 0
  • 1

Ағыл да тегіл арындап арман ағысы,
бүтіндеп бойын бүрленді бүкіл бақ іші.
Жанданып жатыр жарасын жалап жазатын
табанын тұздан тоздырған түздің тағысы.

Толық

Қарап көріңіз