Фестиваль туралы өлеңдер

1. ӨЛЕҢ
Алатау қойнын ашты асылымен,
Алматы жайып қойды жасыл кілем.
Күлкішіл күміс бұлақ сыңғырлады,
Айнала атырапқа шашып өлең.
Жарқ етіп жүздерінен жаз нышаны, Әлемнің әнге басты жастық шағы.
Кегіме көгершіндей көтерілді,
Жастық шақ — жақсы тілек, дос құшағы.
Бар мұнда Қостанайдың қоңыр желі,
Бар мұнда Көкшетаудың мөлдір көлі.
Бар мұнда Қызылорда қиғаш қасы,
Бар мұнда Гурьевтің өндірлері.
Даланың ілеспейтін киіктері,
Бар мұнда әрбір жердің жүйріктері.
Аққу күй сабалаған қанатымен,
Ақ үйдің желпілдейді түндіктері.
Саңлақтар көзге түсті шыға шаппа,
Ән-күйді тұр көтеріп дала шаққа.
Жас жалын дүниені дүбірлетіп,
Ту ұстап бара жатыр болашаққа.
2. ӨЛЕҢ
Байтақ орман шуларын да тыңдадым,
Жалпақ өзен суларын да тыңдадым.
Тыңдай бердім, тыңдаудан мен тынбадым.
Соның бәрін құйдың маған жастық шақ,
Көкірегімде тыным бермей туладың.
Тыңдай-тыңдай ұқтым әлем сырларын,
Тыңдап қана қойғаным жоқ, жырладым,
Жырлай бердім, жырлаудан мен тынбадым,
Лапылдаған жырды бердің жастық шақ,
Соның үшін ризамын туғаным.
Жастық-кеме дауылдардан алып өт,
Жарқылда да жалындарды жарып өт,
Әнмен, күймен қанатыңды қағып өт,
Жастық шағым ұзақ жолға самғаймыз,
Мен киініп щыққанымша сабыр ет.
Бүгінгі күн астанада той-думан,
Майталмандар бас қосыпты ой-қырдан,
Дейді олар: асықтырып бол жылдам,
Жастық шағым біз де ортаға салайық,
Бала жастан бар өнерді мол жиған.
1957

---