Кіру Тіркелу
Өлең, жыр, ақындар
  1. Негізгі бет
  2. Өлеңдер
  3. Желді кезең

Сырбай Мәуленов

Желді кезең

  • 07.02.2016
  • 0
  • 0
  • 1935
Қойшының қоңыр әні қой қайырған
Ұшқанда жазғы ауылдың жайлауынан,
Еседі әнмен бірге ерке желдер
Желпініп Желдікезең қойнауынан.
Жарылған аппақ гүлдер қауызынан,
Тамаша айнымайды тау қызынан.
Перзентін сұлулықтың толғатқанда,
Түскендей табиғаттың ауызынан.
Ауаң бар ауру жанды сауықтырған,
Алатау, бір өлеңсің ағып тұрған.
Мен қостым сол жырыңа бір шыңыңды,
Сыртыңнан қарауылдап бағып тұрған.

Cырбай Мәуленов өлеңдері Желді кезең өлеңі

Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Көк аспанға көз тігіп

  • 0
  • 0

Қөк аспанға көз тігіп,
Ай нұрына малынып.
Жапырағын қайыңның
Жатырмын мен жамылып.

Толық

Көңілдегі көп іздер

  • 0
  • 0

Күндізгі күннің жалыны
Желдің жеңіл адымы,
Толқынның демалысы,
Дарияның өр ағысы.

Толық

Мырза шөл

  • 0
  • 0

1
Онда мақта теңіз болып шулайды,
Ақ орамал көтереді, бұлғайды.
Бір ғажабы «шөл даланың» өзінде

Толық

Қарап көріңіз

Басқа да жазбалар

Жаңалықтар

Нақыл сөздер

Пікірлер