Өлең, жыр, ақындар

Желді кезең

  • 07.02.2016
  • 0
  • 0
  • 1818
Қойшының қоңыр әні қой қайырған
Ұшқанда жазғы ауылдың жайлауынан,
Еседі әнмен бірге ерке желдер
Желпініп Желдікезең қойнауынан.
Жарылған аппақ гүлдер қауызынан,
Тамаша айнымайды тау қызынан.
Перзентін сұлулықтың толғатқанда,
Түскендей табиғаттың ауызынан.
Ауаң бар ауру жанды сауықтырған,
Алатау, бір өлеңсің ағып тұрған.
Мен қостым сол жырыңа бір шыңыңды,
Сыртыңнан қарауылдап бағып тұрған.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Дәуір дауасы

  • 0
  • 0

Жаңғырып орны жараның,
Жазылып әлі кеткен жоқ.
Жоғалтқан ұлын ананың,
Көз жасы әлі кепкен жоқ.

Толық

Роза бағланова

  • 0
  • 0

Үстінде сары пальто,
Сары тысты дәптері де.
Қызылорда институтының
Бір сары қыз отыратын

Толық

Ғазиз ана

  • 0
  • 0

Бір күні дүниеге қарадым мен,
Ну орман жатты өзен алабы кең.
Жайқалды қыз табиғат қызыл гүлмен,
Бәрін де жылытты күн жанарымен.

Толық

Қарап көріңіз