Өлең, жыр, ақындар

Желді кезең

  • 07.02.2016
  • 0
  • 0
  • 2059
Қойшының қоңыр әні қой қайырған
Ұшқанда жазғы ауылдың жайлауынан,
Еседі әнмен бірге ерке желдер
Желпініп Желдікезең қойнауынан.
Жарылған аппақ гүлдер қауызынан,
Тамаша айнымайды тау қызынан.
Перзентін сұлулықтың толғатқанда,
Түскендей табиғаттың ауызынан.
Ауаң бар ауру жанды сауықтырған,
Алатау, бір өлеңсің ағып тұрған.
Мен қостым сол жырыңа бір шыңыңды,
Сыртыңнан қарауылдап бағып тұрған.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Құштарлық

  • 0
  • 0

Жұлдыз біткен жүр Айдың күзетінде,
Кірпік қақпай, көз жұмбай қарауылдап.
Жүзеді олар аспанның мұз бетінде,
Ақ шаңғылы жеткенше таң адымдап.

Толық

Арқарлы асуында

  • 0
  • 0

Асуы биік Арқарлы
Арқасын сипай жел сүйіп.
Тастардан соғып қалқанды
Жатқандай жалғыз мелшиіп.

Толық

Шаһимардан

  • 0
  • 0

Алакөбе таңнан тұрып,
Бізбен бірге жарысқандай.
Жатыр бір тас алға ұмтылып,
Атылатын арыстандай.

Толық

Қарап көріңіз