Өлең, жыр, ақындар

Желді кезең

  • 07.02.2016
  • 0
  • 0
  • 2074
Қойшының қоңыр әні қой қайырған
Ұшқанда жазғы ауылдың жайлауынан,
Еседі әнмен бірге ерке желдер
Желпініп Желдікезең қойнауынан.
Жарылған аппақ гүлдер қауызынан,
Тамаша айнымайды тау қызынан.
Перзентін сұлулықтың толғатқанда,
Түскендей табиғаттың ауызынан.
Ауаң бар ауру жанды сауықтырған,
Алатау, бір өлеңсің ағып тұрған.
Мен қостым сол жырыңа бір шыңыңды,
Сыртыңнан қарауылдап бағып тұрған.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Қыз арманы

  • 0
  • 0

(Баллада)
Қасірет басып қарт көңілден ақты үміт.
Жалғыз қызы өліп жанын жапты ымырт.
Іштей аяп елжіресіп тұрса да,

Толық

Таңғы автобустар

  • 0
  • 0

Атпаған кез таң әлі,
Тек көшеде жанады
Светафорлар жанары.
Жарып түнгі ауаны

Толық

Құдық

  • 0
  • 0

Шел қысып, күн күйдіріп,
Маңдайдан тер жосылған.
Жапан түзде бір құдық
Ұшырады тосыннан.

Толық

Қарап көріңіз