Өлең, жыр, ақындар

Желді кезең

  • 07.02.2016
  • 0
  • 0
  • 1974
Қойшының қоңыр әні қой қайырған
Ұшқанда жазғы ауылдың жайлауынан,
Еседі әнмен бірге ерке желдер
Желпініп Желдікезең қойнауынан.
Жарылған аппақ гүлдер қауызынан,
Тамаша айнымайды тау қызынан.
Перзентін сұлулықтың толғатқанда,
Түскендей табиғаттың ауызынан.
Ауаң бар ауру жанды сауықтырған,
Алатау, бір өлеңсің ағып тұрған.
Мен қостым сол жырыңа бір шыңыңды,
Сыртыңнан қарауылдап бағып тұрған.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Өмір жолы

  • 0
  • 0

Өмір, өмір, өмір жолы ирелең,
Күнделікті таусылмайды күйбелең.
Ерте шығып сол ирелең жолменен
Кеште шаршап ораламын үйге мен.

Толық

Әкеме

  • 0
  • 0

Керілген көк жібектей көк әлемі,
Тағы да келді көктем — күн әдемі.
Сен маған бұл көктемде кездеспедің,
Айтатын көңілімде сыр бар еді.

Толық

Сенім

  • 0
  • 0

(Хасен Өзденбаевқа)
Көңілім саған мөлдіреген көл тұнық,
Саған төрден орын берсем, жол тұрып,
Әкем түгіл арғы атамның қолынан

Толық

Қарап көріңіз