Өлең, жыр, ақындар

Қызыл жыңғыл құшағында

  • 07.02.2016
  • 0
  • 0
  • 2620
Сонау бір алыс күндерде
Құшаққа алды бұл жерде:
Тізіліп тұрған тау көші,
Алғашқы күннің сәулесі,
Алғашқы жаңбыр тамшысы,
Алғашқы өмір әншісі,
Бетімнен мұнда желпіген
Алғашқы желдің лебі кеп.
Қараған тұңғыш көркімен
Алғашқы шық мөлдіреп,
Қараған тұңғыш тау гүлі,
Қараған тұңғыш таң нұры,
Есігін ашты алғашқы
Мен үшін Ай, Күн барлығы.
* * *
Бораны қырда ысқырып,
Болады онда қыс суық.
Аспаны жалтаң көк шыны
Аязы — қызыл үскірік.
Қып-қызыл бұлттай реңді,
Ал енді жазы басқаша.
Көгалы қандай, кілемді —
Керіп бір жайып тастаса.
Ақ гүлдер аузы ашылып,
Орайды жерді алқалап.
Бұлақты көзден жасырып,
Тұрады тоғай қалқалап.
Аспандай онда тұнған көл,
Қыздардай қызыл аршалар.
Дариға, өзім туған жер
Мен болып барсаң қарсы алар.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Кочегар

  • 0
  • 0

Өмірдің оты ойнап жанарында,
Кетеді жұмысынан таң алдында.
Кетеді жылылығын жұртқа беріп
Түтінді тұндырып ап қабағына.

Толық

Түз

  • 0
  • 0

Алдымызда жатты аунап,
Соғыстың қан теңізі.
Арқамызда ақ таңдақ
Сор боп қатты тер ізі.

Толық

Орман арасындағы егін

  • 0
  • 0

Күн сәулесі жүгіріп,
Кезді алқапты қыдырып.
Ойнады орман үстінде
Шұғыла мың құбылып.

Толық

Қарап көріңіз