Өлең, жыр, ақындар

Наполеон березинада

  • 07.02.2016
  • 0
  • 0
  • 1724
Наполеон тұр әрең
Баяғыдай жоқ халі.
Қашты талай жырамен
Қуып орыс оқтары.
Күрсінеді аһ ұрып,
Айналасы от-тозақ.
Ойнайтұғын атылып,
Жоқ астында ақбоз ат.
Қайда айбыны дауылдап,
Дүниені шайқаған.
Парижде бір дамылдап,
Жауға тисе қайтадан...
Ұйқыдағы түстей бір
Бұлдыр сағым бұл алыс.
Кіжінеді іштей құр
Ойдан іздеп жұбаныш.
Туды басқа тар кезең
Алақтады қол босып.
Артында жау, қанды өзен
Жатыр алда жол тосып.
Қашса артқа бір өлім
Басса алға бір өлім.
Бір найзағай өткендей
Екі бөліп жүрегін.
Азар өлмей ұяттан
Зытып берді ол бұғып.
Ұлылықтан бір аттам
Жер ғана екен сорлылық.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Қос қарағай түбінде

  • 0
  • 0

Дегендей-ақ сырымды сұраспай ұқ,
Қос қарағай тәкаппар тұр қасқайып.
Құлапты ер кеудеден оқ тигенде
Екеуіне қол артып, құлаш жайып.

Толық

Қасиеті халықтың

  • 0
  • 0

Жақын түскен снаряд
Үй ішіне қалды өтпей.
Тұр күмбезі жарқырап,
Секілді жан бір беткей.

Толық

Псков жерінде

  • 0
  • 0

Секілденіп Невскийдің қалқаны
Көк ормандар көзді алыстан тартады,
Шіркеулерде әлі күнге сақталған,
Өліктердің сүйегінің сар табы.

Толық

Қарап көріңіз