Өлең, жыр, ақындар

Наполеон березинада

  • 07.02.2016
  • 0
  • 0
  • 1770
Наполеон тұр әрең
Баяғыдай жоқ халі.
Қашты талай жырамен
Қуып орыс оқтары.
Күрсінеді аһ ұрып,
Айналасы от-тозақ.
Ойнайтұғын атылып,
Жоқ астында ақбоз ат.
Қайда айбыны дауылдап,
Дүниені шайқаған.
Парижде бір дамылдап,
Жауға тисе қайтадан...
Ұйқыдағы түстей бір
Бұлдыр сағым бұл алыс.
Кіжінеді іштей құр
Ойдан іздеп жұбаныш.
Туды басқа тар кезең
Алақтады қол босып.
Артында жау, қанды өзен
Жатыр алда жол тосып.
Қашса артқа бір өлім
Басса алға бір өлім.
Бір найзағай өткендей
Екі бөліп жүрегін.
Азар өлмей ұяттан
Зытып берді ол бұғып.
Ұлылықтан бір аттам
Жер ғана екен сорлылық.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Белігісіз солдат басында

  • 0
  • 0

Өлтірді оны бірақ солдат өлмеді,
Өшірді оны, бірақ оты сөнбеді.
Бүкіл халық иығына сап көтерігі,
Кремльдің қасына әкеп жерледі.

Толық

Таулары жатыр баянның

  • 0
  • 0

Таулары жатыр Баянның
Көгінде сұңқар ақ бұлттар,
Жерінде Сұлтанмахмұттар,
Атамнан қалған аяулым —

Толық

Берді ағаның сөзі

  • 0
  • 0

Отырдық таста тілсіз ұғынысып,
Жүректен жатты өлең бұл-бұл ұшып.
Көктемгі Копетдагтың көлеңкесі,
Көңілге ақ шуақ боп тұрды түсіп.

Толық

Қарап көріңіз