Өлең, жыр, ақындар

Наполеон березинада

  • 07.02.2016
  • 0
  • 0
  • 1694
Наполеон тұр әрең
Баяғыдай жоқ халі.
Қашты талай жырамен
Қуып орыс оқтары.
Күрсінеді аһ ұрып,
Айналасы от-тозақ.
Ойнайтұғын атылып,
Жоқ астында ақбоз ат.
Қайда айбыны дауылдап,
Дүниені шайқаған.
Парижде бір дамылдап,
Жауға тисе қайтадан...
Ұйқыдағы түстей бір
Бұлдыр сағым бұл алыс.
Кіжінеді іштей құр
Ойдан іздеп жұбаныш.
Туды басқа тар кезең
Алақтады қол босып.
Артында жау, қанды өзен
Жатыр алда жол тосып.
Қашса артқа бір өлім
Басса алға бір өлім.
Бір найзағай өткендей
Екі бөліп жүрегін.
Азар өлмей ұяттан
Зытып берді ол бұғып.
Ұлылықтан бір аттам
Жер ғана екен сорлылық.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Мәңгілік оты

  • 0
  • 0

Тарихын талай жас жаттап,
Болатын талай жылға аңыз.
Бір мұнара асқақтап,
Аспаннан қарап тұр жалғыз.

Толық

Күткенде

  • 0
  • 0

Қазақ бауы1 бұрышы,
Кездескем сонда еркеме.
Жалғасқан кештің бір ұшы
Созылып түннен ертеңге.

Толық

Балтық кеші

  • 0
  • 0

Айбарлы ашу жатқан кескінінде,
Күркіреп отын шашқан кешкі күнде,
Көзінен көбік атқан жер тепкілеп
Күңіренген теңіз үнін естідің бе?

Толық

Қарап көріңіз