Өлең, жыр, ақындар

Терезе – көз

  • 07.02.2016
  • 0
  • 0
  • 4856
Үй дегенің — ұлы өмір
Бар қайғысы, шаттығы.
Үй дегенің — ұлы өмір
Бар жастығы, қарттығы.
Үй дегенің — өр өзен
Бір сұсты, бір жайлы өңі.
Кіп-кішкентай терезең —
Дүнкенің көз әйнегі.
Сол терезең таң көріп,
Әлемге көз жіберер.
Сол аркылы тау келіп,
Ай мүйізі тірелер.
Терезеңе шаң тұнса,
Жуар тамшы түн қатып.
Желпір терін артынша
Жапырақтар құрғатып.
Қарасаң түн кезінде
Терезе ақ тал түстей.
Терезеге — көзіңе
Тұрса жақсы шаң түспей.
* * *
Көктемде түстім тамшы боп,
Гүлдерің сенің өссін деп.
Сайрадым жазда әнші боп,
Көңіліңнен бұлттар көшсін деп.
Сағынып шулы көктемін,
Іздеді құстар жылы күн.
Қыста да сенен кетпедім,
Жанымның беріп жылуын
Санама мені жатқа бір
Қысылсаң маған хабар бер.
Болайын саған ақ жаңбыр,
Болайын саған самал жел.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Сөнбейтін жыр

  • 0
  • 0

Баяғыдай күн шашқан күмістерді,
Баяғыдай сырласқан шығыс желі.
Бірақ көзге түспейді тағы да бір
Өлең соққан заводтың жұмыскері.

Толық

Жеңге

  • 0
  • 0

1
Көгермеген бүр жарып,
Орман әлі жалаңаш.
Тыным алмай тұр жауып,

Толық

Қарындасым ханшайым

  • 0
  • 0

Көрем ала таң сайын,
Қарындасым Ханшайым.
Қашан барсам алдымда
Қаймақ қатқан бал шайың.

Толық

Қарап көріңіз

Пікірлер